کودکان امروز بیشتر به ورزش های سازماندهی شده یا استراحت در زمین های بازی آسفالت شده عادت دارند.
به همین سبب بازی در زمین هایی که برای این کار ساخته و پرداخته نشده اند و حالتی طبیعی تر دارند، کمی برای آن ها و پدر و مادرهای شان ترسناک است. پیشنهاد می کنیم این عادت را کنار بگذارید و به کودک تان اجازه دهید که یاد بگیرد خاک را لمس کند، خاکی شود و بازی کند. نیازی نیست که راه به تپه های خاکی بیرون شهر را در پیش بگیرید تا لذت های طبیعی را درک کنید،شما می توانید خیلی ساده این کار را در حیاط خانه تان انجام دهید.
جنیفر جویس، مادر ۴ پسر ۴ تا ۹ ساله، اهل مریلند آمریکا می گوید: "یک بار پسرهای من ساعت های طولانی را به تماشای یک زنبور گذراندند که مرتب تکه های گل را از یک گودال برمی داشت تا لانه بسازد. پس از آن، آن ها خواستند تا بیشتر بیاموزند، بنابراین ما وقتی را با یکدیگر در مورد حشرات تحقیق کردیم." به کودکان تان یک ذره بین بدهید! بنابراین آن ها می توانند یک چشم حشره بین داشته باشند و به کشف و کنجکاوی بپردازند.
برخی از دیگر راه هایی که به کودکان کمک می کند تا طبیعت را به بازی های شان پیوند دهند:
برای کودکان کوچکتر، کارت هایی با تصاویر اشیاء آماده کنید- مثلا یک سنگ گرد، یک شاخه کوچک، یک درخت بزرگ. آنها می توانند این اشیاء را در حیاط خانه جستجو کنند. کودکان بزرگتر را به یک جستجوی بزرگ تر در محله بفرستید تا به آنها کمک کنید همزمان کار گروهی را نیز بیاموزند. در نوع پیشرفته تر این بازی، از یک راهنمای میدانی منطقه ای برای شناسایی درختان، گل های وحشی، و جانوران استفاده کنید.