گزیده‌هایی از کتاب‌های کودک و نوجوان

مهمان ها را نگاه می کنم که حرف می زنند و می خندند و وقتی به ورود
دیوید فکر می کنم، از نگرانی دل شوره می گیرم، چه اشتباهی کردم!
کارت تولد و بسته ی پاستیل را روی میز، کنار بقیه هدیه ها
می گذارم و روی صندلی ای کنار خانم تقریبا مسنی می نشینم و گیتار
را هل می دهم زیر صندلی ام. باید هدیه دیگری می خریدم. یک گیتار
قراضه! از فکر این که هدیه ام را جلو این همه آدم باز کند، نفسم بند
می آید.

کا کا  گُل گُل، آتش می خوام سرخ وسوزان! فروزان!
کاکا گُل گُل خندید وخندید، دور آتش چرخید وچرخید،
بابا کولی اگر می خوای آتش سوزان
توهم به من بده نان!

من کلاغ بودم.
اما پاهایش نبودم که کوتاه بود.
بال‌هایش نبودم که برای پرواز بود.
چشم‌هایش نبودم که گرد بود.
نوک‌اش نبودم که دراز بود.
رویایش بودم که برای شما شاید عجیب بود.
تا آن روز کسی نمی‌دانست که رویای کلاغ چه شکلی دارد.

خانه ی ما یک خانه ی کوچولوی سفید خوشگل بود.با یک میله ی
پرچم، توی زمین چمن.من خیلی به خودم افتخار می کردم.

رنگین کمان گفت:
"برای من شب را بکش!"
ونقاش یک شب تیره کشید.
شب گفت:"برای من یک ماه بکش!"
ونقاش یک ماه کامل کشید.

مار نمی شنید که چه حرف هایی زده می شود. زل زده بود و
غرق تماشای موش شده بودکه اندازه ی بقیه ی موش هایی که تا
به حال دیده بود کپل مپل بود. گرد و قلمبه.

به همه ی آن نهنگ هایی فکر می کنم که سلطان دریاها بودند و در
دریاها با شادی شنا می کردند. غیراز ماهی های مرکب غول پیکر دشمن
دیگری نداشتند. بعد یک مرتبه انسان ظالم شروع کرد که به کشتن آن ها،
قرن ها و قرن ها و قرن ها. هزار تا هزار تا شکارشان کرد تا بالاخره چند
نوع آن ها تقریبا از بین رفت. بی خود نیست که این جانوران بیچاره این هم ناله و شکوه می کنند.

چوب، هم چنان داشت رشد می کرد! رفته رفته، بلند و بلندتر و
قطورتر شد تا آن که به قطر بازوی مین لی رسید. موقعی که مین لی دیگر
نمی توانست نوک چوب را ببیند، شاخه ها و شکوفه های صورتی آن نمایان شدند!

خرگوش داد زد: نخیر! من بهترینم، نه تو!"
خرسه خرناسه کشید وگفت:" اوهو! باز هم اوهو!
حرف های گُنده گُنده می زنی.حالا گیریم که بهترین باشی
چه طور می توانی ثابت کنی ؟ مثلا چه کار می کنی؟"
خرگوش رفت توی فکر وگفت: "اوم م م...
که گفتی چه کار می کنم؟"