شعرهای کودکانه

در این بخش شعرهای کودکانه از بهترین شاعران کودک ایران آورده شده است.  محمود کیانوش، پروین دولت آبادی، عباس یمینی شریف، جعفر ابراهیمی، اسدالله شعبانی، شکوه قاسم نیا، ناصر کشاورز، افسانه شعبان نژاد، مهدی مرادی و... . شعر زبان شادی‌ها، غم‌ها، آرزوها، آمال و نفرت‌هاست. شعر وسیله‌ی تفریح و سرگرمی و به شادی گذراندن اوقات فراغت است. زبان همدردی، هم زبانی و هم آهنگی است. همه‌ی کودکان به طور فطری شعر را دوست دارند و از آن لذت می‌برند. 

زیر دسته بندی ها
منم منم خروس زری پیرهن پری قوقولی قوقو یه دُم دارم رنگ و وارنگ خیلی قشنگ قوقولی قوقو
یکشنبه, ۲۵ مهر
مادرم آمد سر ِ قول و قرارش توپ های رنگی نخ در کنارش تا بياندازد به روی ميل دانه ساق پايم با نگاهش شد نشانه دست هايش با پیام مهربانی می خزد در سبز و زرد و ارغوانی آه ... پایم گرم شد ، جوراب دارم بر سر رنگین کمان پا می گذارم
دوشنبه, ۴ اسفند
اسب سفید یال سفید یال سفید کبوتر و بال سفید
دوشنبه, ۴ اسفند
سبزی بیار سیر بیار   سیب و سماق گیر بیار سنجد و سرکه پیدا کن     در وسط سفره گذار وقتی که گوید آن عمو آی سمنو آی سمنو صداش بزن بیاد جلو   کاسه بده بخر از او ماهی و آرد و آب و شیر   سبزه و گل نون و پنیر شمع و گلاب خوب بیار    هر چه که لازمه بیار سفره بینداز به زمین تمام چیز هفت سین ظرف به ظرف پیش هم     درست و پاکیزه بچین تا به خوشی سال دگر   به شادی و بی دردسر آسوده زندگی کنی از غم و غصه بی خبر تصویرگر: راشین خیریه
چهارشنبه, ۸ بهمن
شد شب عید سال جدید جوانه زد درخت بید حالا باید دوید دوید بالا پرید پایین برید خانه تکاند جارو کشید گردگیری کرد اطاق را چید شیرینی و آجیل خرید رخت پاک و تمیز پوشید رفت این را دید رفت آن را دید گفت و شنید تبریک عید
چهارشنبه, ۸ بهمن
شد صبح و خورشید تابید و خندید بر هر چه خندید شد شاد و تابید شد باز گل‌ها خوشرنگ و زیبا سرها گرفتند با ناز بالا پروانه‌ها باز با هم به پرواز بر گل نشینند چون گل شود باز گنجشک دلشاد جیک جیک سرداد پر زد هوا رفت با پر پر باد شد شهر بیدار با سشور بسیار رفتند مردم شاد از پی کار
چهارشنبه, ۸ بهمن
چه دختران ماهی پاکیزه تا بخواهی سوزن و نخ گرفتند به دوخت و دوز نشستند قیچی و انگشتانه آمده در میانه یکی برش میدانه به اوساها میمانه دیگری درز گیره ماهر و بی نظیره این یکی روز تا روزه سوراخ دگمه دوزه آی یکی ریزه میزه اطوکشی تمیزه
چهارشنبه, ۸ بهمن
بابابزرگ پیرم دستشو من می‌گیرم چه خوب و مهربانه چه شاد و خوش زبانه موهای مثل برفش بامزه کرده حرفش چین و چروک رویش با موهای ابرویش چه خوبه و چه زیبا همیشه شاده با ما هرجا او را می‌بینم رو زانوش میشینم قصه میگه برایم میاد تو بازی‌هایم پهلوی من میمانه کتاب برام می خوانه او خیلی خوب و داناست خیلی مواظب ماست    
چهارشنبه, ۸ بهمن
ارغوان باز چمن را آراست گل فرو ریخت بر هر سو چپ و راست باز پیراهم گلگون پوشید در ره باد بهاری برخاست آتشی داشت نهان سینه باغ با دلی سوخته داغی بر داغ؟ خرمنی گشته به پا از گل سرخ؟ یا چمن باز برافروخت چراغ؟ گنبدی ساخته گلشن ز عقیق یا ز مرجان زده یک آلاچیق یا که برقی به چمن جسته ز شوق زان به گلزار بپا گشته حریق گشته دریای زبر جد بستان ازغوان کشتی یاقوت بران سبزه جنبان شده درهم چون موج می‌خزد باد چو ماهی در آن ازغوان بود گل پیشاهنگ نتوانست کند باز درنگ
چهارشنبه, ۸ بهمن
  در آن کبود گنبد هر چیز هست زیبا در پرده‌های زیباش بسیار دیدنی‌هاست شب‌های پرستاره تاقی است پر ز تصویر بزغاله، گاو، ماهی خرچنگ و عقرب و شیر یک خرس کوچک آن سوش خرس بزرگ پهلوش یک جای آن دو پیکر جای دگر ترازوش یک گله ابر گاهی آید به دشت آبیش گویی که باغ وحشی آید ز دورها پیش یک اسب سرکش آن ور گرگ و نهنگ این سر فیل و پلنگ و آهو خرگوش و اسب و استر دنیا چه خنده دار است باشد عجیب هر جاش هم این جهان پایین هم آسمان بالاش
چهارشنبه, ۸ بهمن
شب چراغ از لب بام دنیا تابد آرام بر آب دریا گاه چون سایه به خاکستر ابر گاه روشن به دل آبی‌ها سیم پاشیده به دریا مهتاب ماه خوابیده به هر موج و حباب قایقی ساخته گهواره بر آب سرنشینان همه در عالم خواب می‌کشد موج به ساحل‌ها سر رفته قایق به تماشای سحر می‌پرد خواب چو پروانه ز چشم کرده بیداری بر دیده گذر مه به پایان ره خویش رسید دل به دریا زد و مهتاب پرید نور بر خاور تاریک دمید تا شب تیره شود صبح سپید
چهارشنبه, ۸ بهمن
قایق شود روانه بر روی رودخانه کشتی سفر کند در دریای بی کرانه آن ابر در برابر آن پنبه شناور در آسمان آبی زیباتر است و بهتر پل‌ها بود خمیده بر رودها کشیده راه از دو ساحل رود آنجا به هم رسیده رنگین کمان که پل وار راهی کند پدیدار از آب و خاک تا ابر زیباتر است بسیار
چهارشنبه, ۸ بهمن
فرزند ، گل اميد مادر آن مادر از فرشته بهتر از هر نگهش درست پيداست از من به دلش چه آرزوهاست خواهد همه چيز خوب عالم باشد همه بهر من فراهم خواهد که بيفتم از همه پيش بهتر شوم از غريبه و خويش خواهد که تمام روز هر سال باشم سرحال و شاد و خوشحال مردم همه کار من پسندند با مهر به من زنند لبخند
چهارشنبه, ۸ بهمن
دلت می خواد بدونی که پشت پلکام چیه؟ یک عالمه ستاره
چهارشنبه, ۸ بهمن
من یه پرنده هستم با پروبال خسته پرنده خسته ای که تو قفس نشسته
چهارشنبه, ۸ بهمن
چوپونه کجاست؟ تو صحراست مواظب گله هاست گله باید چرا کنه
چهارشنبه, ۸ بهمن
گفتم کبوترجان بیا این بال‌ها را باز کن در آسمان نیلگون پرواز کن، پرواز کن تا دست را بر هم زدم او بال‌ها را باز کرد در آسمان نیلگون شاد و سبک پرواز کرد از جلوه‌ی پرواز او گویی دل من باز شد همراه او چشمان من در گردش و پرواز شد پرواز شادی‌بخش او شادی به جانم باز داد جان مرا در آسمان همراه خود پرواز داد
شنبه, ۴ مرداد
  ما کودکانیم شیرین زبانیم تنها و با هم کتاب می خوانیم ما در دبستان شادیم و خندان چون گل که دارد جا در گلستان گفتار ما خوب هر کار ما خوب با هر کسی هست رفتار ما خوب  
شنبه, ۴ مرداد
گنجشک کوچک بالای دیوار میخواند آواز خوشحال و بیکار برف تمیزی روی زمین را مثل گل یاس کرده است زیبا گنجشک کوچک، دانه نداری؟ آذوقهای در لانه نداری؟ اکنون که بسیار خوشحال و سیری باید سراغ از دانه بگیری گنجشک کوچک، این برف زیبا شاید بماند یک ماه اینجا در زیر بالش برف درخشان هر دانهای را کرده است پنهان   محمود کیانوش
شنبه, ۴ مرداد
من یار مهربانم دانا و خوش بیانم گویم سخن فراوان با آنکه بی زبانم پَنَدت دهم فراوان من یار پند دانم من دوستی هنرمند با سود و بی زیانم از من مباش غافل من یار مهربانم  
شنبه, ۴ مرداد