سوابق روانشناسی نشان می دهند، IQ شاخص دقیقی برای شناخت توانایی‌های کودکان خصوصا استعداد یا موفقیت آنان نیست.
غربال و طبقه بندی کودکان با انجام یک تست IQ، هیچگاه شاخص دقیق و قابل اطمینانی نیست. ارزیابی صحیح می بایست شاخص های گوناگونی همچون مهارت‌های گفتاری، سرعت پردازش، اطلاعات عمومی، ریاضیات و مهارت‌های استدلال منطقی و شناخت را در نظر گیرد.
چنین آزمون‌هایی بسیار فراگیر و طولانی مدت هستند و می‌بایست توسط روان‌شناسان حرفه‌ای اجرا شوند. حتی این آزمون‌ها نیز به نتایجی می رسند که تفسیر آن ها بسیار قراردادی و فردی هستند.