کودکانی که از نظر جسمی فعال هستند، در صورتی که بیش از دو ساعت در روز را در جلوی صفحه تلویزیونی بگذرانند، با افزایش خطر ابتلا به مشکلات روانی روبه رو هستند.
به این ترتیب، مقصر اصلی، تماشای صفحه تلویزیونی است و نه کم‌تحرکی. پژوهشگران می‌گویند اگر تنها راه محدود کردن زمانی که کودک در جلوی صفحه تلویزیون صرف می‌کند، پنهان کردن کنترل راه دور تلویزیون و کنسول کنترل‌کننده بازی کامپیوتری باشد، باید این کار را انجام داد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، این بررسی که نتایج آن در ژورنال Pediatrics منتشر شده است، نشان داد کودکانی که هر روز ساعت‌ها به تماشای تلویزیون یا بازی‌های کامپیوتری می‌گذرانند، با احتمال بیشتری نسبت به کودکانی که این مدت جلوی صفحه تلویزیون نیستند، دچار مشکلات روانشناختی روبه رو می شوند. مشکلاتی مانند مشکلات ارتباط با همسالان، مشکلات عاطفی، بیش‌فعالی یا اختلالات رفتاری.
به گفته این پژوهشگران، از دانشگاه بریستول در انگلیس، بر خلاف یافته‌های بررسی‌های پیشین، تاثیر منفی زمان گذرانده شده جلوی صفحه تلویزیون با افزایش دادن میزان فعالیت جسمی برطرف نمی‌شود.
این پژوهشگران از ۱۰۱۳ کودک ۱۰ و ۱۱ ساله خواستند تا میانگین ساعات روزانه‌ای که به تماشای تلویزیون یا بازی با کامپیوتر می پردازند، گزارش دهند.
پاسخ‌ها از صفر تا پنج ساعت در روز تغییر می کرد. این کودکان هم‌چنین یک پرسشنامه ۲۵ نمره‌ای را برای ارزیابی وضعیت روانشناختی‌شان پر کردند. زمانی را که آن‌ها به فعالیت بدنی متوسط تا شدید پرداخته بودند نیز با استفاده از وسیله‌ای به نام شتاب‌سنج- که هفت روز دور مچ آن‌ها بسته شده شده بود- اندازه‌گیری شد.
بررسی‌های پیشین نشان داده بودند که در حالی که گذراندن زمان بیشتر در برابر صفحه تلویزیونی به کاهش بیشتر شادمانی و سلامت روانی می‌انجامد، فعالیت جسمی وضعیت روانی را بهبود می‌بخشد.
این نتایج پژوهشگران را به این باور رسانده بود که بالا بردن میزان فعالیت جسمی می‌تواند اثر منفی تماشای تلویزیون یا بازی با کامپیوتر را خنثی کند.
به گفته این پژوهشگران بسیاری از پدر و مادران و کودکان فکر می‌کنند گذران وقت زیاد در برابر کامپیوتر یا تلویزیون در صورتی که بخشی از یک "سبک زندگی متعادل" باشد، اشکالی ندارد.
این پژوهشگران می‌گویند: "آن‌ها استفاده بیش از اندازه از رسانه‌های الکترونیکی را، در صورتی که کودک از لحاظ جسمی فعال باشد، نگران‌کننده نمی‌شمارند."
اما یافته‌های این بررسی جدید درستی این باور را به چالش می کشد. بنا براین، پژوهشگران به پدر و مادرها پیشنهاد می‌کنند میزان کاربرد کامپیوتر و تماشای تلویزیون بوسیله کودکان‌شان را محدود کنند تا سلامت و رفاه آن‌ها تامین شود.