در هفته‌ای که گذشت ترویج‌گران کرمانشاهی «با من بخوان» با کوله‌کتاب‌های خود به روستاهای سیل‌زده‌ی لرستان شتافتند تا از تجربیات خود در کار با کودکان در بحران بهره گیرند و اندکی از فشار روحی و دردهای کودکان سیل‌زده بکاهند. دو تن از این داوطلبان تجربه‌ی خود را با ما سهیم شده‌اند که در ادامه می‌خوانید:
- مربیان: مریم کهریزی، نسرین میرزایی
- بلندخوانی: کتاب‌های «المر» و «پرنده‌ی قرمز»
- مکان: لرستان، شهرستان نورآباد، روستای کن خان یعقوب
- زمان: ۲۶ فروردین ۱۳۹۸
امروز مردم روستا به استقبال ما آمده بودند. ابتدا گمان می‌کردند که برای آن‌ها مواد غذایی، پوشاک و... آورده‌ایم، اقلامی که در این شرایط دشوار واقعاً به آن‌ها نیاز دارند. اما به آن‌ها گفتیم: «ما معلم هستیم و از منطقه‌ی زلزله‌زده‌ی کرمانشاه آمدیم، یک کیسه برنج و یا یک بطری روغن شاید بتواند چند روز فرزندان شما را سیر کند اما خواندن کتاب یک عمر روح آن‌ها را سیراب می‌کند.»
درباره‌ی اضطراب و پیامدهایی که کودکان پس از سیل و زلزله ممکن است به آن دچار شوند برای بزرگ‌ترها توضیحاتی دادیم، سپس چند راهکار ساده ارائه کردیم که چگونه می‌توانند کودکان را آرام کنند تا اثرات این گونه‌ها بحران‌ها و بلایای طبیعی بر کودکان کم‌تر شود. همچنین در این باره که یک مادر چه اطلاعات و آگاهی‌هایی در مورد حریم خصوصی و علائم بلوغ باید به فرزندان خود بدهد، نکاتی را گوشزد کردیم. سپس از آن‌ها دعوت کردیم که فرزندان خود را فرابخوانند تا برای‌شان کتاب بخوانیم که با استقبال گرم آن‌ها مواجه شدیم.
پس از بلندخوانی از والدین و چند نفر از افراد بزرگسال کمک گرفتیم و کتاب‌هایی را که با خود برده بودیم به آنان تحویل دادیم تا با یک برنامه‌ی منظم به بچه‌های روستا امانت بدهند.
در آخر هم به همراه کودکان محیط را پاک‌سازی کردیم و به جمع‌آوری زباله‌ها پرداختیم. همکاری کودکان در این روستا بسیار عالی و تأثیرگذار بود.
