به نام پرودگار کودکی
روز جهانی کودک، روز بیم کودکانی است که جنگ طلبی و خشونت ورزی سیاستمداران، آروز‌هایشان را تهدید می‌کند و روز امید کودکانی که بزرگان سرزمینشان پرچم صلح بالا گرفته، دست گرم آشتی دراز کرده‌اند.
روز اندوه کودکانی که آرزو‌هایشان در آتش کینه‌توزی‌ها و افراطی گری‌ها می‌سوزد و شادی کودکانی که به یُمن عقلانیت و اعتدال سیاستمداران سرزمینشان، پنجره‌ای رو به امید و روشنایی گشوده‌اند.
ما نویسندگان و پدیدآورندگان نیز در این شادی و غم، بیم و امید و آرزو‌ها خود را شریک مخاطبان خویش می‌دانیم؛ وهمراه با نهادهای مدنی که دستی در سامان دادن به حقوق کودکان یا تعالی سطح آموزش و کیفیت زندگی ایشان دارند، ترانهٔ امید می‌خوانیم. و با آنکه درغُصهٔ هر کودک قربانی مرثیه خوان آن‌ها می‌شویم، اما در این روز ویژه، بیش از هرچیز برایشان امیدواری‌ها را آرزو می‌کنیم.
آرزو می‌کنیم در چارچوب اصول کنوانسیون حقوق کودک، هیچ کودکی از تبعیض رنج نبرد؛ و زمانی‌که در رابطه با کودکان تصمیم‌گیری می‌شود، منافع عالیهٔ آنان مورد توجه قرار گیرد.
آرزو می‌کنیم کودکان از حقوق انسانی بهره‌مند باشند، رشد کنند و حق داشته باشند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این ابرازنظر‌ها در تمامی اموری که به آن‌ها مربوط می‌شود، مورد توجه قرار گیرد.
آرزو می‌کنیم که بزرگ‌تر‌ها، کودک را انسانی کوچک ولی دارای حق انتخاب و فهم زندگی بپندارند و برایشان نسخهٔ اجباری و سلیقه‌ای نپیچند.
آرزو می‌کنیم هیچ کودکی قربانی جنگ، بی‌سوادی، اعدام، بیماری، جدایی، گرسنگی، آزار جنسی و شکنجه نشود، وادار به کار و ازدواج نشود، چون بردگان فروخته نشود و مورد سوء استفاده قرار نگیرد.
انجمن نویسندگان کودک ونوجوان در روز جهانی کودک، همراه با تمام کودکان سرزمینمان ترانهٔ امید و وحدت می‌خواند و از مسئولان و تمام نهادهای مدنی می‌خواهد که تلاش خود را دوچندان کنند تا هیچ کودکی از حقوق خود محروم نماند، قربانی تبعیض قومی و ن‍‍‍ژادی نشود و در اوج سلامت جسمانی و روانی، آزاد، آگاه و شادمان، آرزو بسازد و کودکی کند.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
شانزده مهر ۱۳۹۲