یک فعال حوزه کودک گفت: تحقق عدالت آموزشی باید در سطح محتوایی صورت گرفته و حد انتقاد و برخورداری اندیشه را به افراد آموزش دهد.
به گزارش خبرنگار «آموزش و پرورش » خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شیوا دولت آبادی با حضور در همایش توسعه و عدالت آموزشی گفت: عدالت یک مفهوم نسبی است. در یک منطقه عدم دسترسی به آب سالم و در منطقه دیگر عدم دسترسی به رایانه به روز شده به معنای بی‌عدالتی تلقی می‌شود، بنابراین در کشور ما مساله نابرابری اشکال متفاوتی دارد.
وی همچنین ادامه داد: فقر مادی آشکار است اما فقر فرهنگی و عاطفی پنهان. بنابراین کودکانی که با شرایط نابرابر به مدرسه می‌رود باید مورد توجه قرار گیرد.
وی با تصریح اینکه نگاه ما به عدالت آموزشی باید پیچیده‌تر شود، ویژگی‌های جسمانی، هیجانی، شناختی و اجتماعی افراد را در میزان بهره‌مندی از شرایط بهتر اقتصادی و اجتماعی موثر دانست و تصریح کرد: در قدم اول سوء تغذیه و نبود تغذیه کافی برای کودکان فقیر سبب می‌شود این کودکان از سلامت جسمانی کافی بهره‌مند نشوند این در حالی است که برای تحصیل و کسب علم باید تغذیه مناسب داشته باشند.
این فعال حوزه کودک با اشاره به اینکه اضطراب و استرس به شکل مرموزی بین افراد یک خانواده انتقال پیدا می‌کند، گفت: پدر و مادر مضطرب فرزند مضطرب بار می‌آورند و این باعث می‌شود که این کودکان با تجربه دلبستگی ناایمن، عدم اعتماد به نفس کافی و ناتوانی در برقرار روابط سالم، اعتماد به نفس پایین‌تر و برخورد خشن و نامناسب با دوستان، همسالان و بزرگترها را تجربه کنند.
دولت آبادی در ادامه سخنانش اظهار کرد: از نظر رشد شناختی تعداد واژگان آغازین کودکان قبل از ورود به مدرسه در بین مناطق مختلف بین ٢٠٠ تا ٧٠٠ کلمه متغیر است. بنابراین در استان‌های محروم‌تر کودکان واژگان کمتری یاد می‌گیرند. همانطور که می‌دانید واژه، بذر فکر است و بهره‌مندی از واژه کمتر، دایره اندیشیدن فرد را محدود می‌کند.
وی با بیان اینکه فرزندی که از لحاظ جسمی قوی نیست و دلبستگی ناایمن و انزوا را تجربه کرده در برقرار روابط اجتماعی نیز نسبت به دیگر همسالان خود فقیرتر است تصریح کرد: بنابراین مساله عدالت آموزشی فراتر از ایجاد مدرسه‌ای مجهز و امکانات مادی لازم است. بچه‌ها نهال‌های نابرابری هستند که با ظرفیت‌های متفاوت وارد مدرسه می‌شوند و نیازمند ارائه خدمات مددکاری و مشاوره هستند.
وی در همین خصوص ادامه داد: شناخت استعداد سرکوب شده شفای زخم‌ها و شکل‌دهی به اعتماد به نفس و از بین بردن موانع سر راه این فرزندان برای رسیدن به موفقیت از وظایف مدارس است.
این فعال حوزه کودک در پایان با تصریح این مطلب که باید خانه سیستم آموزشی را بکوبیم واز نو بسازیم خاطرنشان کرد: عدالت آموزشی باید محتوایی باشد، یعنی حق انتقاد و برخورداری از اندیشه مستقل را به افراد آموزش دهد که برای تحقق آن به تلاش زیادی نیازمندیم.