باغچه بان، دو نشریه زبان و بهار کودکان را در ارتباط با کودکان راه اندازی کرد. زبان، یا زبان آموزگار، ماهنامه ای با اندرونه اجتماعی و آموزشی بود و در سال ۱۳۲۳ برای نخستین بار منتشر شد. گاهی چند صفحه ای برای کودکان در این ماهنامه منتشر می شد که باغچه بان در آن ها با زبانی صمیمانه و ساده با کودکان سخن می گفت و برای شان داستان می نوشت.
بهار کودکان اما، مجله ای ویژه کودکان بود و به پیوست نشریه زبان منتشر شد. قرار بود این نشریه، در هر فصل و با عنوان بهار کودکان، تابستان کودکان، پاییز کودکان و زمستان کودکان منتشر شود. اما تنها یک شماره از آن با نام بهار کودکان منتشر شد.
"یک روز، نزدیکی های غروب رفتم سراغش. در اتاقش را باز کردم اما آن چنان غرق فکر بود که تا چند لحظه ای متوجه من نشد. گفتم: بابا سخت تو فکر بودید. چند لحظه ای به من نگاه کرد و گفت: بله در فکر بودم... در فکر گرفتن امیتاز یک مجله و شروع مبارزه، فکر می کنم وقت مبارزه است... باید با جهل که خطرناک ترین دشمن بشر است جنگید....
گفتم: امیدوارم به هر ترتیبی شده بتوانید امتیاز بگیرید! گفت: من هم امیدوارم. با یک مجله خیلی کارها می شود کرد. خیلی چیزها را می شود روشن کرد... من به تو قول می دهم اگر همین امروز مطبوعات و رادیو و تلویزیون دنیا را در اختیار من بگذارند، من بیست و پنج سال بعد، دنیا را پر از فرشته خواهم کرد."
برگرفته از کتاب چهره هایی از پدرم، نوشته ثمین باغچه بان ( تهران،نشر قطره)
منبع عکس و اطلاعات نشریات: ایرانک