کارگاه آموزشی "روش هایی برای آموزش حفاظت از محیط زیست" در دومین جلسه گروه ترویج خانه کتابدار برگزار شد . در این نشست صفورا زواران حسینی و سیما ببر گیر از انجمن یوزپلنگ ایرانی، تجربه های خود را درباره روش های مختلف آموزش محیط زیست به کودکان به اشتراک گذاشتند.
صفورا زواران کارگاه خود را با این پرسش که چرا باید درباره محیط زیست بدانیم ؟ آغاز کرد. او توضیح داد که گونه های مختلف جانوران و گیاهان، به همراه انسان ها همه باهم در روی یک کره زندگی می کنند که محیط زیست ما را تشکیل می دهد. او به نقل از کتاب انگشتر حضرت سلیمان، نوشته کنراد لورنتس و ترجمه هوشنگ دولت آبادی گفت: "حس طبیعت دوستی باید منطبق بر واقعیت باشد و اگر کسی آموزش حفاظت از محیط زیست را سر لوحه کار خود قرار می دهد، باید از مطالب علمی برای گفتار خود استفاده نماید."
در ادامه کارگاه، انواع محیط زیست به دو گروه طبیعی و انسان ساخت دسته بندی شد. زواران در پاسخ به این پرسش که چرا باید در باره محیط زیست آموزش بدهیم توضیح داد که: "ماچیزی را حفاظت می کنیم که دوست داشته باشیم، ما چیزی را دوست داریم که بشناسیم و بالاخره ما چیزی را می شناسیم که به ما آموزش داده شده باشد. آموزش محیط زیست افزون بر گسترش دانش بشری در باره محیط پیرامونش، باید سبب تغییر الگوی رفتاری شود. برای نمونه به جای کندن شقایق های دماوند از آن ها عکس بگیریم و به بقای آن ها کمک کنیم."
او درباره آموزش محیط زیست به دو روش مستقیم و غیر مستقیم اشاره کرد و بر این باور بود که تاثیر روش غیر مستقیم مانند قصه گویی، بازی، نمایش فیلم و پویا نمایی و روش هایی از این دست، تاثیر بهتری بر کودکان دارند. بازی هایی که توسط صفورا زواران و گروه همکارانش توصیه شد، عبارت بودند از: پانتومیم حیوانات، حرکات و تقلید راه رفتن حیوانات، بازی پلنگ و شکارچی، کارت بازی، تئاتر دردسرهای یوز پلنگی، قصه هفت خان آب، سرزمین من و ... که همه این بازی ها در طی چند سال گذشته ، در شهرها و روستا های ایران و با کودکان در سنین مختلف تجربه شده بودند.
در پایان کتاب "فرهنگ نامه حیات وحش ایران" از انتشارات طلایی، مجموعه "علم چیست؟"(طرح درس هایی برای آموزش محیط زیست) تالیف سوزان بوزاک از شرکت انتشارات فنی ایران و "طبیعت در کلاس درس" (زیر چاپ) به عنوان کتاب های مناسب برای مروجین محیط زیست معرفی شد.
