کودکان معلول: ما هستیم و ما می توانیم

۱۲ آذر در انجمن حمایت از معلولان ذهنی برنامه ای به مناسبت روز جهانی معلولین برگزار شد که برگزارکنندگان آن توانخواهان و مربیان و مهمانان آن ها خانواده ها و دوستداران کودکان و هنرمندان بودند.

آغازگر این برنامه اجرای نمایشی با بازی توانخواهان این مرکز بود و پایان بخش آنبازدید از نمایشگاه آثار هنری و صنایع دستی آن ها و نمایشگاه عکاسی روشنک بهاریان با عنوان "هاتف، دوستدار کودکان" بود. در این میان نوش آفرین انصاری، دبیر هیئت مدیره شورای کتاب کودک و جمال الدین اکرمی برای حاضران سخنرانی کردند و اعضا هیئت مدیره و مربیان داستان شکل گیری انجمن و دستاوردهای آن را بیان کردند. 

کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

نوش آفرین انصاری با اشاره به این که در شورای کتاب کودک به جای واژه ی معلولیت از واژه تفاوت استفاده می شود گفت که حدود ۲۵ سال پیش که "کتاب برای همه" در شورای کتاب کودک مطرح شد متوجه شدیم که جامعه ی ما درک کمی از تفاوت ها دارد و با اخلاق برخورد با تفاوت ها ناآشناست. او در سخنانش به نیاز فرهنگ سازی در این زمینه اشاره کرد و تفاوت ها را غنی کننده ی تجربه زیستی انسان ها دانست. اکرمی در سخنانش به ارزش هنر اشاره کرد و به قدرت توانمند سازی هنر و جای خالی آن در جامعه به ویژه مدرسه ها. 

در بخش دیگری از برنامه مربیان درباره ی کلاس های هنردرمانی و آموزشی انجمن که برای کودکان و خانواده های آن ها برگزار می شود صحبت کردند. نخستین کلاس این مرکز از سال ۷۵ با یک کلاس و یک مربی به نام هاتف دوستدار برپا شد.  

کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

هاتف دوستدار مربی موسیقی درمانی مرکز از آشنایی اش با این انجمن و تشکیل نخستین کلاس برای توانخواهان این مرکز برای حاضران صحبت کرد. او گفت: "نخستین دوره با ۶-۷ نفر برگزار شد و شاگردان این کلاس هم کودکان اعضا هئیت مدیره انجمن بودند. اکنون پس از ۱۶ سال ۱۱۰۰ نام نویسی داریم. او از انجمن به عنوان خانه و محل امنی برای مربیان این مرکز نام برد." 

غزال زرگر امینی، مربی گروه تئاتر مرکز که از سال ۱۳۷۸ همکاریش را زیر سرپرستی هاتف دوستدار با این مرکز آغاز کرده تجربه ای را که منجر به آشنایی اش با مرکز و توانایی های معلولان ذهنی شد با حاضران سهیم شد. او گفت: "من آن زمان باور نمی کردم که کسی که کم توان است بتواند بهتر شود. اما دیدم که شد. بعد فکر کردم که این کاری است که ارزش دارد انجام بدهم." هنگامی که نخستین جشنواره تئاتر معلولین در ایران برگزار شد هاتف دوستدار از او خواست که یک نمایشنامه برای این کودکان بنویسد. او در این باره گفت: "من گفتم تا حالا نمایشنامه ای ننوشته ام. آقای دوستدار گفت ما نمایشنامه ی ویژه برای این افراد نداریم. تو می دانی چه کسی نمی تواند سین را تلفظ کند یا شین را. چه کسی  نمی تواند جمله ی بلند بگوید. مطابق با کودکانی که داریم بنویس. این گروه در هر سه دوره جشنواره تئاتر معلولین توانسته است پیروزی های بسیار را به دست بیاورد."

کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

امینی در پایان گفت که صحنه ی تئاتر به این کودکان تعلق دارد. کودک کم توان ذهنی ممکن است هرگز در عرصه ی زندگی فرصت این را ندشته باشد که جلوه گری کند. این صحنه مال کودکانی است که از طریق این صحنه بگویند ما هستیم و ما می توانیم." 

مریم شاهلو یکی از مربیان نقاشی و سفال مرکز در سخنانش به برتری فرایند آفرینش بر محصول کار برای این کودکان تاکید کرد. شعرخوانی یکی از مادران عضو انجمن، رونمایی نشریه داخلی انجمن، یادی از افتخارالملوک همایون که محل کنونی انجمن را در اختیار انجمن قرار داد و تقدیر و سپاس از هنرمندان و مربیان انجمن از دیگر برنامه های این بخش از مراسم روز جهانی معلولین بود. 

بخش دیگری از برنامه برپایی نمایشگاهی از آثار عکاسی روشنک بهاریان بود. این نمایشگاه با عنوان "هاتف، دوستدار کودکان" و با هدف ترویج فرهنگ آموزش هنر به ویژه هنر موسیقی به کودکان با نیازهای ویژه و نگاهی عمیق تر به نقش رابطه عاطفی میان آموزگار و کودکان برگزار شده است.


کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

عکس از روشنک بهاریان نیکو


او درباره ی عکس هایش گفت: "برای گرفتن این عکس ها حدود سه ماه در کلاس های موسیقی درمانی انجمن حمایت از معلولین ذهنی حضور پیدا کردم و هدفم از نمایش این عکس ها زنده کردن امید در دل مادرانی بود که تصور می کنند داشتن کودک معلول پایان راه است. می خواستم نشان بدهم این بچه ها حتی در سخت ترین شکل معلولیت، آموزش پذیرند و به صورت ذاتی و غریزی از هنر، به ویژه هنر موسیقی لذت می برند. تمام آثار به نمایش گذاشته، نتیجه عکاسی در فضای یک اتاق است و آنچه ممکن است برای مخاطب جذاب باشد تبادل بی نظیر احساس و عاطفه میان کودکان و هنرآموزشان است.


کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

عکس از روشنک بهاریان نیکو


او درباره ی عنوان نمایشگاه نیز چنین توضیح داد: "هاتف دوستدار سال هاست که عشق و انرژی خود را وقف کودکان معلول کرده و در کنار ایجاد انگیزه زندگی و آموزش هنر موسیقی به آن ها، از این هنر به عنوان ابزاری برای بالا بردن مهارت های اجتماعی و توانایی های فردی آن ها استفاده می کند.  جا دارد سپاس صمیمانه خود را تقدیم کنم به خیری که هزینه چاپ و ارایه آثار را بر عهده گرفت و این فرصت را فراهم کرد تا با دیدن عکس ها، صدای این اتاق در بسته  به گوش مخاطبین برسد."

کودکان معلول ما هستیم و ما می توانیم

یادآوری می شود که این نمایشگاه تا یک هفته ادامه دارد و علاقمندان می توانند از این نمایشگاه در انجمن حمایت از معلولین ذهنی ضلع شمالی میدان هفتم تیر، نبش بزرگراه مدرس، خیابان غفاری، پلاک ۱ بازدید کنند.

Submitted by admin on