"سیلویا ریم"، روانشناس کودک و نویسنده کتاب «چرا کودکان باهوش با افت تحصیلی مواجه می شوند و چه باید کرد» می نویسد: «ما معمولا به کودکان نمی گوییم که ضریب هوشی آنان چه مقدار است. تاکید بر هوش کودکان بیشتر در آن ها تنش و فشار روانی ایجاد می کند تا بسیار تلاش کنند و انتظارات را برآورده کنند.»
این روانشناس می گوید: "کودکان بااستعداد فراوانی را دیده است که به خاطر این اشتباه روانشناسی، با مشکلات درسی جدی روبرو شده اند. او تلاش بسیار زیاد برای اثبات برتری و باهوش بودن را علت این مشکلات آموزشی در کودکان باهوش می داند."
«ریم» می گوید: "هنگامی که یک کودک با پیش زمینه ذهنی «باهوش بودن» به مدرسه می رود و درس ها را آسان می یابد این برداشت برایش ایجاد می شود که باهوش بودن یعنی ساده بودن برخورد با همه مسائل."
اگر این باور در کودک شکل بگیرد و به این نتیجه برسد که کودک با استعدادی است، به راحتی از انجام تکالیف چالش بر‌انگیز مدرسه سرباز می زند تا شخصیت شکننده خود را مخفی کند.
این کارشناس می افزاید، "هنگامی که رقابتی سرمی‌گیرد این کودک احساس خطر می کند و به این مسئله می اندیشد که اگر دیگران دریابند که من با استعداد نیستم چه روی می دهد؟» بنابراین بهتر است هیچ گاه به کودک نگوییم که باهوش است تا بتواند به دور از تنش، زندگی آرام و سالم تری را تجربه کند.
به کودک نگویید «باهوش» است!
