در چند ماه آینده، دو جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در کشور برپا می شود. یکی در تهران و دیگری در اصفهان. جنب و جوشی که این دو جشنواره در جامعه تئاتر کودک و نوجوان کشور برپا کرده اند، سایت حیات را بر آن داشته تا با «داوود کیانیان» پیش کسوت تئاتر کودک و نوجوان گفتگو کند، در زیر بخش هایی از سخنان او را می خوانید:
به باور کیانیان، مشکل تئاتر کودک و نوجوان امروز بیش از آن که از متن، کارگردانی و اجرا باشد، ناشی از نداشتن متولی و مدیریت است.
این پیشکسوت درباره انتخاب متن برای تبدیل به نمایشنامه گفت: «منِ نوعی، به عنوان نمایشنامه نویس و کارگردان باید قصه ای را انتخاب کنم که جنبه های دراماتیک و نمایشی داشته باشد، یعنی ببینم متن جای بازی دارد یا خیر؟، می توان با حرکات و بازی، متن را به سرمنزل مقصود رساند یا این که تنها جنبه روایتی دارد.»
او با اشاره به این که یک متن باید قابلیت تبدیل شدن به بازی را داشته باشد و سپس به نمایشنامه تبدیل شود، افزود: «اگر کارگردان در این زمینه شناخت کافی نداشته باشد، ممکن است نتواند از قصه های خوب، نمایشی مناسب ارائه دهد.»
این کارگردان و نمایشنامه نویس هم چنین ادامه داد: «در کنار این موارد، ممکن است متن هایی باشند که جنبه های نمایشی ندارند یا قابلیت شان کم است، اما با این حال می خواهیم آن را به بازی تبدیل کنیم، در این صورت نویسنده باید این قدرت را داشته باشد که صحنه های غیر نمایشی را به صحنه های نمایشی تبدیل کند.»
به گفته وی در قصه، قصه گو جزییات بسیاری را نقل می کند، اما در تئاتر حق ندارد این کار را تکرار کند و به جای آن تمامی موارد را به تصویر می کشد، یعنی قصه را نمایشی می کند.
کیانیان با بیان این که مهم ترین مشکل تئاتر امروز در متن، کارگردانی و بازی است، گفت: «زمانی که اجراها را با قصه مقایسه می کنیم، می بینیم که درهر سه بخش مشکلات بسیاری وجود دارد، بیشتر اجراها دچار افت شده اند و همه این ها یعنی این که مشکل ما تنها نمایشنامه نویسی نیست، بلکه تئاتر کودک ما از نداشتن متولی رنج می برد.»
به باور این نمایشنامه نویس، به خاطر پراکندگی فعالیت نهادهای مختلف به یک متولی تئاتر کودک نیاز داریم که بر آن ها مدیریت کند، تئاتر کودک را در برگیرد و به آن سرو سامان دهد.
کیانیان در ادامه صحبت های خود به فعالیت مرکز هنرهای نمایشی در حوزه تئاتر بزرگسال اشاره کرد و گفت: «متاسفانه تئاتر کودک و نوجوان ما یتیم است و اهالی آن خود گلیم شان را از آب بیرون می کشند.»
این پیشکسوت تئاتر کودک و نوجوان با بیان این که در حوزه تئاتر کودک کار گروهی منسجم نداریم، گفت: «گروهی نیست که ماندگار شود تا از تجربیات خود استفاده کند، گروه ها بعد از شکل گیری و اجرای چند کار به دلایل مختلف مالی، اقتصادی، ازدواج، کار از هم جدا می شوند در حالی که اگر به تاریخ تئاتر نگاه بکنیم ماندگاری از آنِ گروه هایی است که به کار خود ادامه داده اند.»
او در پایان تاکید کرد که برای حل مشکلات تئاتر کودک و نوجوان بیش از هر چیزی باید به دنبال متولی باشیم.