علی اکبر زین‌العابدین، نویسنده کودک و نوجوان در کارگاه «داستان نویسی و تصویرسازی کودکان و محیط زسیت» با تاکید بر اینکه تشکیل چنین کارگاه‌هایی برای بچه‌ها از نان شب واجب‌تر است، گفت: کارگاه‌هایی که بچه‌ها را عملا درگیر موضوع می‌کند و هم اندیشی هم در آنها صورت می‌گیرد، سبب می‌شود بچه‌ها گفت‌وگو و تفکر جمعی را بیاموزند لذا بهتر است چنین کارگاه هایی مستمر باشد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کارگاه «داستان نویسی و تصویرسازی کودکان و محیط زیست» با حضور تهمینه حدادی، علی اکبر زین‌العابدین، هدی حدادی و گروهی از کودکان عصر یکشنبه (۱۱ اسفند ٩٣) در آکادمی ادبیات کودکان برگزار شد.
تهمینه حدادی، دبیر اجرایی کارگاه در ابتدای این کارگاه ضمن ارائه توضیحاتی درباره کارگاه، گفت: سازمان زیباسازی شهرداری تهران در ادامه طرح «آسمان آبی، زمین پاک» تصمیم به برگزاری کارگاه‌های آموزشی، فرهنگی برای کودکان زیر ١٠ سال گرفته است. در واقع در ادامه این طرح قرار شد که پژوهش کلانی مبنی بر تاثیر آموزش فرهنگی در رفع معضلات زیست محیطی شهر تهران انجام شود، زیرا احساس می‌شود کودکان تحت آموزش‌های مختلف قرار گرفته‌اند اما در مورد این موضوع در مراحل مختلف سنی اصلا آموزشی ندیده‌ا‌ند.
وی افزود: تا به حال بازخوردی از کودکان در این مورد دیده نشده است بنابراین در اولین گام برای آموزش غیرمستقیم به کودکان چهار موضوع آلودگی هوا، آلودگی آب، مضرات زباله‌ها و لزوم شناخت دور ریختنی‌ها و استفاده مجدد از آنها که بخشی از معضلات شهری محسوب می‌شوند، گرفته شده است.
حدادی ادامه داد: طبق این طرح علاوه بر آموزش بچه‌ها قرار است آنها به ما به عنوان بزرگسال بگویند که نگاهشان نسبت به معضلات شهر تهران چگونه است و چه پیشنهاداتی برای حل آنها دارند.
وی گفت: آثار تولید شده در این کارگاه توسط برخی روانشناسان و جامعه شناسان نقد و پژوهش خواهند شد و پیش درآمد طرحی بزرگتر با همان هدف آموزشی فرهنگی خواهد بود.
حدادی ادامه داد: آثار داستانی تولید شده در این کارگاه‌ها توسط بچه‌ها در نهایت به صورت کتاب از سوی شهرداری منتشر خواهد شد. همچنین آثار تصویری هم در قالب نمایشگاه برای بازدید آماده خواهند شد و از ایده‌های بچه‌ها به شیوه‌ای فرهنگی استفاده خواهد شد.
وی افزود: سعی کرده‌ایم مربیانی که در این کارگاه‌ها به بچه‌ها آموزش می‌دهند افرادی باشند که به طور کامل بر ادبیات کودک و هنر احاطه داشته باشند همچنین سابقه اجرایی در مواجهه با کودکان و خردسالان نیز داشته باشند.
بچه‌ها منبع خلاق‌ترین ایده‌ها در جهان هستند
علی اکبر زین‌العابدین، نویسنده کودک و نوجوان نیز گفت: بچه‌ها منبع خلاق‌ترین ایده‌ها در جهان هستند. اما شیوه‌های نظرخواهی از بچه‌ها و ایده گرفتن از آنها گوناگون است و بستگی دارد به نتیجه‌ای که ما می‌خواهیم بگیریم. اگر از بچه‌ها درباره تربیت خودشان نظر بخواهیم بیراهه رفته‌ایم چون طبع آزادی خواهانه آنان نتیجه را از پیش نشان می‌دهد. و یا اگر بخواهیم نظر آنان را به طور کامل و صددرصدی درباره آثاری که برایشان خلق می‌شود مدنظر قرار دهیم، خطا کرده‌ایم. میزان بهره‌گیری از نظرات آنان مورد به مورد متفاوت است. و نمی توان حکم کلی درباره‌اش صادر کرد.
وی ادامه داد: از طرف دیگر اگر فکر کنیم که می‌توانیم مثل بزرگسالان به صورت مستقیم از آنان نظر بخواهیم و آنها هم راحت و بی دردسر همان جوابی که مد نظر ماست را به ما بدهند چنین نمی‌شود. ما برای رسیدن به هر پاسخی از آنان باید فضاسازی خاصی را برایشان انجام دهیم تا آنان هر چه ناآگاه تر به خواست ما و بی هیچ نمایش و الگوی از پیش تعیین شده ای بازخورد کم خطاتری به ما دهند.
وی افزود: نظر بچه‌ها در موارد تخصصی و علمی مثل محیط زیست، کمک زیادی به ما نمی‌کند. چون چنین نظراتی نیازمند یک دانش اولیه است که بچه‌ها به خاطر تجربه اندکشان قطعا راه گشا نیستند.
زین‌العابدین گفت: برگزاری کارگاه‌های هنری و ادبی از این دست، باعث آشنایی آنان با این مقولات می‌شود. همین که آنان را با ابزار هنری به تفکر و گفتگو وادار می‌کنیم، باعث می‌شود در ذهنشان پرونده‌ای باز شود که همراه آنان باشد و حساسیتشان را بالا ببریم.
وی ادامه داد: تشکیل چنین کارگاه‌هایی برای بچه‌ها از نان شب واجب تر است. کارگاه‌هایی که بچه‌ها را عملا درگیر موضوع می‌کند و هم اندیشی هم در آنها صورت می‌گیرد، سبب می‌شود که بچه‌ها گفت‌وگو و تفکر جمعی را بیاموزند، بهتر است چنین کارگاه هایی مستمر باشد. مثلا یک دوره چهار جلسه ای. یک جلسه برای آشنایی تا حصول نتیجه کم است و کار عجله‌ای می شود.