نوشته‌های مرتبط با: افسانه
 |
روباه و انگور- افسانه‌های ازوپ ۴روزی روباه خوشه‌های رسیده‌ی انگوری را پیدا کرد که گرداگرد درخت دیگری پیچیده بود. دانه‌های انگورها بسیار آبدار بود. روباه هم که زیاد به انگورها نگاه کرده و گرسنه بود، دهانش آب افتاده بود. ادامهٔ نوشته ... |
 |
موش روستایی و موش شهری - افسانه‌های ازوپ ۳موش روستایی به دیدن یکی از بستگانش که در شهر زندگی می‌کرد، رفت. موش شهری برای ناهار با ساقه‌ی گندم، ریشه‌ی گیاهان، میوه‌ی درخت بلوط و آب خُنک، از او پذیرایی کرد. موش روستایی بسیار باملاحظه و کم‌کم از هر کدام می‌خورد و به‌سادگی با رفتارش نشان داد که می‌خواهد ادب را رعایت کند. ادامهٔ نوشته ... |
 |
بستن زنگوله به گردن گربه - افسانه‌های ازوپ ۲روزی همه موش‌ها دور هم جمع شدند تا نقشه‌ای بکِشند و جان‌شان را از دست دشمن‌شان گربه، بتوانند آزاد کنند. موش‌ها آرزو داشتند دستِ‌کم راهی پیدا کنند تا هنگامی که گربه به آن‌ها نزدیک می‌شود، متوجه شوند و فرصت برای فرار داشته باشند. موش‌ها که همیشه از پنجه‌های گربه می‌ترسیدند و جرأت نمی‌کردند شب و روز از لانه‌شان بیرون بیایند، حتماً باید کاری می‌کردند. ادامهٔ نوشته ... |
 |
قورباغه و گاو نر - افسانه‌های ازوپ ۱گاو نری کنار نیزار آمد تا آب بخورد، پای‌اش سُر خورد و وقتی شلپی در آب افتاد، بچه‌قورباغه‌ی کم سن‌وسالی که در گل و لای نیزار بود، زیر پای او له شد. ادامهٔ نوشته ... |
 |
افسانه‌های ازوپ«ازوپ» (که به یونانی «آیسوپوس»۱ نامیده می‌شود)، از چهره‌هایی است که برپایه نقل قول‌ها، با مجموعه «فابل‌ها»۲ (افسانه‌ها) یی با نام خودش شناخته شده است. او فردی یونانی بود و هم‌دوره‌ی با «کراسوس»۳ و «سولُن»۴ در میانه سده شش پیش از میلاد زندگی می‌کرد. گمان می‌رود او بَرده‌ای بود که آزاد شد، اما به‌دست مردم «دِلفی«کشته شد. هیچ سند معتبری درباره‌ی ازوپ نیست و ابهام‌هایی را در زندگی او پدید آورده و موجب شده است پژوهشگران حتی به بودن او شک کنند. ادامهٔ نوشته ... |
 |
جایگاه حقیقی جبار باغچه‌بان و نخستین نمایش‌نامه‌ی خردسالان و کودکان او با نگاهی به نخستین نمایش‌نامه ی چاپ شده ی تاریخ ادبیات نوین نمایشی کودکان ایران خانم خَزوک یا خود انتخاب رفیقنمایشنامههای کودکان و نوجوانان یکی از بخش‌های ارزشمند ادبیات نوین کودکان است. بر پایه‌ی اسناد به‌‌جا مانده، پیشینه‌ی این گونه‌ی ادبی در ایران به گذشته‌ای نه چندان دور و نزدیک به یک‌صد سال پیش بازمی‌گردد. |