در گرد خود گردانم
دارم کاری خوشایند یک کار آبرومند
با آب اینجا شوم دوست از دانه می‌کنم پوست
آقای باد که اومد خونه پر از صدا شد از روی بند خونه پیراهنم جدا شد
من یار مهربانم دانا و خوش بیانم
گویم سخن فراوان با آن که بی زبانم
قرمز و زرد و آبی دنبال هم دویدند
مثل یک انگشتره نگین داره هزارتا صبح که بشه، دوباره گم می‌شه پشت ابرا
الو مامان کجایی؟ تو راهی یا اداره؟
این شعر سروده‌ی اسدالله شعبانی است که در کتاب هرکی یه رنگی داره از مجموعه ورچینک شعر خردسالان به چاپ رسیده است.
این شعر سروده‌ی افسانه شعبان نژاد است که در کتاب گرپ گرپ به چاپ رسیده است.
دیشب که توفان اومد پنجره رو به هم زد باز روی بام خونه گُرپ گُرپ قدم زد
دو میخ کوچک روی یه میزه
تو دست نجّار ارّه‌ای تیزه
خیلی قشنگه گربه ی نازه !
