شعر از محمود کیانوش

یک گل، ده گل، صدتا گل
این‌جا، آن‌جا، هر جا گل

دامن، دامن، فروردین
می‌روید بر دل‌ها گل

کودک من، بهارمن
مایه ی افتخار من،
عیدت مبارک

بچه های پاکدل،
بچه های مهربان؛
چشمه های زندگی،
روشنی های جهان،

گفتم کبوترجان بیا
این بال‌ها را باز کن
در آسمان نیلگون
پرواز کن، پرواز کن
تا دست را بر هم زدم
او بال‌ها را باز کرد
در آسمان نیلگون
شاد و سبک پرواز کرد
از جلوه‌ی پرواز او
گویی دل من باز شد
همراه او چشمان من
در گردش و پرواز شد
پرواز شادی‌بخش او
شادی به جانم باز داد
جان مرا در آسمان
همراه خود پرواز داد

کودک من، بهارمن
مایه ی افتخار من،
عیدت مبارک
کودک مهربان من،
بلبل خوشزبان من،
عیدت مبارک
ای گل خوبروی من،
طوطی قصه گوی من،
عیدت مبارک
کودک من ، امید من ،
بخت خوش سفید من،
عیدت مبارک

گنجشک کوچک بالای دیوار
می خواند آواز خوشحال و بیکار

برف تمیزی روی زمین را
مثل گل یاس کرده است زیبا

گنجشک کوچک، دانه نداری؟
آذوقه ای در لانه نداری؟

اکنون که بسیار خوشحال و سیری
باید سراغ از دانه بگیری

گنجشک کوچک، این برف زیبا
شاید بماند یک ماه اینجا

در زیر بالش برف درخشان
هر دانه ای را کرده است پنهان