پنج روز دیگر، روز جهانی شستن دست‌هاست. روزی که دست کم ۲۰۰ میلیون کودک همراه با پدر و مادر، آموزگاران‌شان و شخصیت‌های مشهور دست‌های‌شان را به شکل نمادین با آب و صابون می‌شویند.
این سومین سالی است که ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر) از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی شستن دستها گرامی داشته می شود.
نهادهای سازمان ملل، شمار زیادی از دولت‌ها و سازمان‌های بین المللی و شرکت‌های خصوصی از برگزاری روز جهانی شستن دستها پشتیبانی می کنند. بیشتر از ۸۰ کشور در هر پنج قاره این روز را گرامی می دارند و در مراسم نمادین شستشوی دستها با صابون شرکت می کنند. مراسم در مدرسه‌ها و مراکز عمومی دیگر اجرا می‌شود.
مردم کشورهای آمریکای جنوبی و حوزه دریای کارائیب بنا دارند رکورد شستن دستها را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کنند. نخست وزیر بنگلادش، شیخ حسینه می‌خواهد طرح ترویج بهداشت ملی خود را با یک مراسم شستن دستها آغاز کند. دولت یمن هم تصمیم گرفته تا روز جهانی شستن دستها را به شکل گسترده در رسانه‌های کشور ترویج کند.
اما، مگر شستن دستها چه سودی دارد که باید برای آن یک روز جهانی آن‌هم با این همه برنامه ترتیب داد؟
پاسخ را در نگاهی به آمار مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در جهان می‌یابیم. هرسال، بیماری اسهال و عفونت‌های تنفسی سبب مرگ بیشتر از ۳/۵ میلیون کودک زیر پنج سال می شود. شستن دستها با آب و صابون، ابتلا به بیماری اسهال را تا ۴۰ درصد کمتر می‌کند. با این حال، ترویج عادت شستن دستها، کار دشواری است. سازمان ملل امیدوار است با قرار دادن روزی جهانی برای شستن دستها، به همه گیر شدن این عادت در میان انسان‌ها و به ویژه کودکان کمک کند و این باور را بپراکند که: شستن دستها می تواند زندگی را نجات دهد.
