به باور «میشل بوربا»، کارشناس امور کودکان، پدر و مادرها نباید به کودکانشان دروغ بگویند.
اما: «این بدان معنا نیست که آن ها باید تمامی حقیقت را به کودک بگویند و چیزی غیر از حقیقت را هم مطرح نکنند.»
بر اساس پژوهش انجام شده در دانشگاه ویرجینیای آمریکا، بیشتر مردم یک یا دو بار در روز دروغ می گویند و در طول یک هفته، هم مردان و هم زنان در نزدیک به ٣٠ درصد موارد مخاطب خود را فریب می‌دهند. در یک بررسی دیگر هم مشخص شده ٨٤ درصد از مردم دست کم یک بار در ماه به فرزندان خود دروغ می‌گویند که ٧٦ درصد از آن ها از این رفتار خود شرمسار می شوند.
«میشل بوربا» می گوید: "هنگامی که پدر و مادرها با مشکلی مواجه می‌شوند به عمد به کودک خود دروغ می گویند، گفتن دروغ‌های بزرگی مانند «مادربزرگ به یک سفر دور رفته است» بجای «مادربزرگ مرده است» صداقت بین کودک و پدر و مادر را در خطر قرار می دهد و تکرار این دروغ گویی اعتماد کودک به پدر و مادر را کاملاً از بین می برد."
«بوربا» بر این باور است کودکان از ٢ یا ٣ سالگی یاد می‌گیرند که دروغ بگویند و روش آن را هم از پدر و مادر خود می‌آموزند.
این روانشناس برای پدر و مادرها پیشنهادهایی دارد که ناچار به دروغ گفتن به کودکشان نشوند، او می گوید: "بهتر است به جای دروغ‌گفتن، بخش‌هایی از حقیقت را به کودک نگویید و یا حواس کودک را بر مسئله دیگری متمرکز کنید یا به او بگویید که نمی خواهید در مورد این مسئله صحبت کنید و این مسئله به او مرتبط نیست. هنگامی که موضوع حساس است تا می توانید کمتر به کودک اطلاعات بدهید. اگر به کودک دروغ گفتید و او به دروغ شما پی برد، آن را بپذیرید و به هر شکل ممکن برای او توضیح دهید که چرا دروغ گفته‌اید، مثلاً بگویید که نمی خواستید به او آسیبی برسد."
