چرا شخصیت‌های شرور داستان‌ها چهره های معیوب و ناقص دارند؟ فرانکی ١۴ساله که با اختلال مادرزادی متولد شده است با طرح این پرسش از مدیر یکی از ناشران کتاب کودک انگلستان بر اهمیت مسئله تاکید می کند.
فرانکی بر این باور است اگر شخصیت‌های معلول و ناتوان در داستان‌ها به طور طبیعی نشان داده شوند، جامعه‌ی بهتری خواهیم داشت. او در دیداری که با ناشر مجموعه کتاب‌های هری پاتر داشت گفت: «من فکر می‌کنم اگر افراد ناتوان و معلول در کتاب‌ها بیشتر نمود پیدا کنند سطح آگاهی جامعه نسبت به چنین افرادی بالا خواهد رفت و به صورت هنجار در خواهد آمد. دیگر به فرد ناتوان یا معلول خیره نمی شوند، نظر نمی‌دهند و زندگی و جامعه‌ی بهتری خواهیم داشت.
هاپکین، مدیر انتشارات، در پاسخ به پرسش فرانکی گفت که: «هر چه فکر می‌کنم هیچ شخصیت شروری را به یاد نمی‌آورم که صورت معیوب و ناقصی نداشته باشد حتی یک شخصیت.»
ویراستار انتشارات می‌گوید: «صنعت نشر بسیار آگاهانه تلاش کرده است تفاوت ها را در کتاب‌ها بازنمایی کند و ما در این انتشارات و انتشارات دیگر سخت تلاش می کنیم که کتاب‌ها نمود همه‌ی افراد جامعه باشند.»
اما فرانکی می‌گوید باید دید کتاب‌هایی که در آن شخصیت‌هایی که مبتلا به بیماری آسم هستند و ناشنوایانی که از سمعک یا وسایل کمک شنوایی استفاده می‌کنند اصلا وجود دارد یا نه.
هاپکین اشاره می‌کند فرانکی نوجوان شگفت انگیزی است چون با پرسش اش مرا واداشت که به این مسئله فکر کنم. تنها شخصیت شرور با چهره ی معیوبی که در انتشارات مان منتشر کرده ایم شخصیت داستانی ولدمورت است. این شخصیت تنها شخصیت شرور مجموعه‌ی هری پاتر نیست شخصیت های دیگری هم هستند که شرورند ولی چهره ای معیوب ندارند. اما ضدقهرمان هایی كه صورت معيوب نداشته باشد در ادبیات کودک كم است. بايد اين ويژگي در شخصيت ضدقهرمان عوض شود چون درست نيست به افرادي كه معلول هستند و صورت معيوب يا ناقص دارند برچسب شرارت بخورند يا نمادي از شرارت باشند.
ما با همکاری نویسندگان و تصویرگران تلاش می کنیم کتاب‌هایی که منتشر می کنیم بازنمودی از جامعه‌مان باشند. اگر تفاوت ها را در متن کتاب نتوانیم بگنجانیم تلاش می‌کنیم در تصویرها نشان دهیم.
الکساندر استرایک که در زمینه ی «حضور تفاوت‌ها» در ادبیات کودک فعالیت می کند و بنیان گذار موسسه ذهن‌های فراگیر است می‌گوید صنعت نشر در این زمینه بسیار رشد کرده است و حضور افراد ناتوان در کتاب‌ها بیشتر شده است. از نگاه‌های منفی نسبت به ناتوانی ها گذر کرده ایم اما هنوز راه درازی در پیش است تا افراد ناتوان به طور طبیعی دیده شوند. افراد ناتوان و معلول دوست دارند در قالب داستان‌ها به آن‌ها پرداخته شود. او می گوید که آنچه که در پی آنیم طبیعی دیده شدن افراد ناتوان و معلول است.
