یاشار هدایی از ده سالگی کتابک می‌گوید

به مناسبت ده‌سالگی «کتابک»

آرزویی برای کتابک

آرزوی طول عمر متعارف یک انسان، برای یک رسانه، اگرچه محدود است اما چون تحققش شیرین است و دشوار؛ آرزوی بدی نیست.

با چنین آرزویی برای کتابک ده‌ساله،

می‌توان گفت این رسانه روزهای بسیاری در پیش رو دارد. ده‌سالگی مرز طفولیت است و نوجوانی. بنابراین بهانه مناسبی است برای بازخوانی راه طی شده و تصور چشم‌انداز آینده:

کتابک مولود وصلتی فرخنده بین «دغدغه» و «اندیشه» بود. بانیان دغدغه‌مند و اندیشه‌ورز کتابک، دل در گرو نهاد کودکی داشتند. کتابک اما فرزند خلف زمانه خویش نیز بود و لاجرم باید در جایگاهی میانه و در بین رسانه‌های سنتی و مدرن می‌ایستاد. پیش از کتابک، ادبیات کودک و نوجوان حوزه‌ای بی‌رسانه نبود، اما فعالیت در عرصه الکترونیک با چنین موضوعی، جدید بود و بی‌سابقه. کتابک نخستین رسانه الکترونیکی بود که به صورت تخصصی به اخبار و مطالب حوزه ادبیات کودک و نوجوان می‌پرداخت.

کتابک همچون تک‌فرزندی بود که پرورشش هم سهل بود و هم دشوار. از یک سو بانیانش هرآن‌چه داشتند را در پای این مولود فرخنده می‌ریختند و از سویی به تنهایی و بی‌آن‌که تجربه‌ای پیشینی داشته باشند، با فراز و نشیب‌هایی متاثر از جزر و مدهای اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کردند.

کتابک در چنین شرایطی، بسان طفلی کنجکاو و جست‌وجوگر به کاوش پرداخت و توانست با پرتوافکنی بر حوزه کتاب و ادبیات کودک، به نخستین وظیفه خود در جایگاهی که ایستاده بود، یعنی ایجاد پیوند و الفت بین کتاب و خانواده‌ها، عمل کند. کتابک در طول این سال‌ها با آسیب‌شناسی فضای نشر، از حق کپی رایت دفاع کرد. کتابک مروج خستگی‌ناپذیر مبانی نظری و روش‌های عملی خواندن برای کودکان شد. آنان که در طول این چند سال چشم در چشم کتابک بودند و اخبار و مطالب آن را رصد می‌کردند، همواره شمیم بهبود از اوضاع جهان ادبیات کودک استشمام کردند.

اینک اما، کتابک با گذر از دوران طفولیت قدم در دوره نوجوانی می‌گذارد و به اقتضای این دوره در پی کسب شخصیت و هویتی منحصربه‌فرد است.

کتابک میراث‌برِ دغدغه و اندیشه‌ی بانیانش است اما می‌رود تا با کسب هویت و شخصیتی مستقل، خود اشاعه‌دهنده دغدغه و اندیشه باشد. کتابکی که زاییده‌ی اندیشه بود، اینک بدل به منبعی برای زایش اندیشه می‌شود.

کتابک، برای موفقیت در این گام محتاج «رویش» و «هرس» توامان است. نشانه‌هایی از این دگردیسی از هم‌اکنون هویداست. پرداختن به زوایای پنهان و نورافکنی بر حوزه‌های مغفولی که پیش از این در حاشیه مانده بودند، از جمله این نشانه‌هاست.

کتابک اما، به عنوان رسانه‌ای صاحب سبک و هویت، با وفاداری به آرمان بانیان خود، همچنان دل در گرو نهاد کودکی خواهد داشت و بی‌آن‌که «ک» تصغیر خویش را کنار نهد، به کار بزرگ خود ادامه داده و به عنوان نهادی فاخر در حوزه اطلاع‌رسانی بر تارک ادبیات کودک و نوجوان خواهد درخشید.

آرزوی طول عمر متعارف یک انسان برای کتابک اگر چه انتها دارد، لیکن آرزوی بدی نیست.

Submitted by editor on