انجمن نویسندگان کتاب کودک هر سال به مناسبت روز جهانی کتاب کودک در دوم آوریل یا ۱۴ فروردین پیامی منتشر می کند. این پیام را هربار یکی از نویسندگان، شاعران و یا مترجمان عضو انجمن می نویسد. پیام امسال روز جهانی کتاب کودک را رضی هیرمندی مترجم نام آشنای ادبیات کودک نوشته است.
اعضای انجمن نویسندگان در روز پنج شنبه ۲۲ فروردین به مناسبت نوروز و همچنین روز جهانی کتاب کودک گردهم آمدند و پیام انجمن به مناسبت این روز نیز در این نشست خوانده شد. در سال های پیش، هوشنگ مرادی کرمانی، احمدرضا احمدی، توران میرهادی، نورالدین زرین‌کلک و بیوک ملکی به این مناسبت پیام منتشر کرده بودند. پیام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به مناسبت روز جهانی کتاب کودک را با قلم رضی هیرمندی در زیر می خوانید:
دوستان عزیز، همگامان و هم‌قلمان مهربان
دوم آوریل زادروز هانس کریستین اَندرسون و روز جهانی کتاب کودک از قضا همزمان شده است با نوروز و روزهای آغازین فصل روییدن و شکفتن و بالیدن. کودکی فصل اول زندگی انسان‌هاست و روزهای آن، چه تلخ و چه شیرین، بر دیگر فصل‌های زندگی ما تأثیری ژرف و ماندگار به جای می‌گذارند.
همه‌ی ما کتاب کودکی را یک‌بار همچون بخشی مستقل و مهم از عمر خود می‌خوانیم و بعد در بخش‌بخش ادامه‌ی زندگی خود، آن را مرور می‌کنیم. از شادمانی‌های آن شاد می‌شویم و با رنگ‌مایه‌ای از دسترنج بزرگسالی به تلخی‌های آن نقش دلخوشی می‌زنیم.
کودکی، این دُردانه‌ی شب‌چراغ، در آینه‌های موازی هنر، بازتابی دل‌انگیز به خود می‌گیرد. همان نیروی شگفتی که واقعیت را به جادو و جادو را به واقعیت تبدیل می‌کند، و در این میان، کتاب چه در چارچوب حقیقی و چه در فضای بیکران مجازی، عمومی‌ترین محمل این نیروی شگفت‌انگیز است و درشکل دادن شخصیت کود ک نقشی بی‌بدیل بازی می‌کند.
یکی از معیارهای پیشرفت و آینده‌نگری هر جامعه‌ای را می‌توان با میزان تلاش و هزینه‌ای سنجید که برای کتاب و کتاب‌خوانی کودکان و در نگاهی کلی‌تر برای هنر کودک به کار می‌گیرد. اختصاص روزهایی با عنوان روز کتاب کودک، روز موسیقی کودک، روز تئا‌تر کودک ضروری است، اما بهره‌ی واقعی کودکان از این روزهای نمادین چیست؟
از یک سو با سقوط شمارگان کتاب در حد بی‌سابقه و تأسف بار به سطح هزار نسخه و حتی کم‌تر آن هم درجامعه‌ای با حدود بیست میلیون کودک و نوجوان، گرفت‌وگیرهای بی‌پایه و سلیقه‌ای و نیز محرومیت از کتاب و سواد بر اثر فقر وجنگ در بسیاری از کشورهای جهان روبه‌رو هستیم که هیچ یک جای خوشحالی ندارد، اما از سوی دیگر در همین سال گذشته پنجاهمین سالگرد تأسیس شورای کتاب کودک و آغاز پانزدهمین سالگرد فعالیت انجمن نویسندگان کودک ونوجوان جشن گرفتیم. همچنین به همت مؤسسه پژوهشی ادبیات کودک از موزه‌ی مجازی و گران‌سنگ کودکی رونمایی شد. در سطح جهانی هم پایگاه ادبیات کودک باز هم ارتقاء یافت و در سطح ملی، قصه‌نویسان، شاعران و تصویرگران ما از کار نماندند و همچنان آثار ارجمندی آفریدند.
پس بگذارید به گمان کیهان‌شناسان، اجزای جهان در حال انبساط و فاصله گرفتن از هم باشند، اما ما نویسندگان کودک و نوجوان با هر عقیده و مرامی به هم نزدیک‌تر شویم، و تلاش خود را برای اعتلای ادبیات کودک و نوجوان دو چندان کنیم.
برتولت برشت در شعری کوتاه پرسشی راهبردی پیش می‌کشد:
«در روزگار تیره و تار هم/ آیا ترانه هست؟»
و خود پاسخ می‌دهد: «آری ترانه هست؟ دروصف روزهای تیره و تار.»
اکنون بیایید به این پاسخ حسب‌حالی بیفزاییم:
«و نیز در وصف آینده‌ای/ سرشار از امید/ لبریز از بهار.»
در همین سال فراموش نکنیم که بهار با شعار نمی‌آید، بهار زندگی و شکوفایی هنر و ادبیات، از دل قانونمندی و نوجویی‌ها رخ خواهد نمود.
روز‌هایتان رنگین‌کمانی، اندیشه‌هایتان پر بار و قلم‌هایتان در کار باد!
پیام و شعار امسال دفتر بین المللی کتاب برای نسل جوان که هماهنگ کننده اصلی این مناسبت در سطح جهان است را این جا بخوانید.
