پسرک شلاق‌خور. نویسنده: سید فلیش من. تصویرگر: پیتر سیز. مترجمان: نسرین وکیلی و پارسا مهین پور. تهران: چشمه، ۱۳۷۷، ۳۵۰۰ ریال، بالای هشت سال.
امان از این شاهان و شاهزاد‌ه‌ها و قوانین درباری! چه ظلم‌هایی که در حق مردم نمی‌کنند تا مبادا آب توی شکم‌شان تکان بخورد. چه جور نوکرانی که ندارند. همه جور نوکر شنیده بودیم اما نوکر شلاق‌خور دیگر نوبر است. اگر این کتاب را بخوانی هم کلی می‌خندی و هم با یک واقعیت از زندگی شاهان قدیم آشنا می‌شوی.
شاهزاده هوراس آنقدر لوس و نافرمان و شیطان است که همه او را شاهزاده ننر می‌نامند. چون نباید شاهزاده تنبیه بدنی شود، بچه‌ی یتیمی به اسم جمی را از خیابان‌های شهر آورده‌اند تا به جای او شلاق بخورد. او همیشه باید کنار شاهزاده باشد تا برای خدمت حاضر باشد. برای همین است که می‌تواند خواندن و نوشتن و خیلی چیزهای دیگری را یاد بگیرد که شاهزاده از یاد گرفتن آنها در‌می‌رود. جمی به فکر روزی است که از قصر و شلاق خوردن فرار کند اما وقتی شاهزاده هم تصمیم به فرار می‌گیرد، نقشه‌اش نقش بر آب می‌شود. آن دو با هم فرار می‌کنند اما جمی که هم تجربه‌ی زندگی در خیابان‌ها را دارد و هم مجهز به علم و دانش شده است، افسار کار را به دست می‌گیرد و ... .
