الفی اتکنیز چهار سال دارد. ساعت ۹ شب است. پدر او را به رختخواب می فرستد اما الفی نمی خواهد بخوابد. بنابراین با ترفندهای گوناگون از خوابیدن طفره می رود. اول از پدر می خواهد که برایش کتاب بخواند، بعد یادش می آید که مسواک نزده است، بعد تشنه اش می شود، با ریختن آب روی تختش بابا را به دردسر می اندازد، بعد می خواهد به دستشویی برود .....
سرانجام پدر از خستگی روی زمین به خواب فرو می رود. بنابراین الفی هم تصمیم می گیرد که بخوابد چون دیگر کسی نیست که خواسته هایش را برآورده کند.
در این داستان زیبا گونیلا بری ستروم به بهانه گیری کودکان در هنگام خواب می پردازد. داستان های الفی اتکینز به مرواریدهای روانشناختی معروفند. در این داستان کودکان خود را خواهند یافت و از شیطنت ها و بازیگوشی های الفی و طنز داستان لذت خواهند برد.
