برگزاری کتاب ایران (ایبنا) - دکتر نوشآفرین انصاری: درباره ارتباط عباس یمینی شریف با شورای کتاب کودک و تداوم آن حرف زیادی دارم. میخواهم بگویم که آقای یمینی شریف یک مروج خواندن بود؛ و میخواهم تکیه کنم بر کیهان بچهها. فکر میکنم آشنایی ایشان با خانم توران میرهادی به عنوان نویسنده، شاعر و مدیر ، برمیگردد به نیمه دوم دهه سی، زمانی که نمایشگاههای کتاب تشکیل شد.
او در سال ۴۱ به عنوان یکی از مؤسسان شورا، یعنی این سازمان مردم نهاد، وارد میشود و در واقع خیلی از کسانی که در جمع سی و چند نفری که شورا را تشکیل میدادند، فقط عنوانی تشریفاتی داشتند، حضورشان و شرکتشان مشوقی بود برای ما اما هیچ وقت عضو شورا نشدند. اما آقای یمینی شریف از همان ابتدا تا هنگام کهولت و فوتشان همواره عضو شورا بودند. در بسیاری از فعالیتهای شورا حضور داشتند، عضو هیئت مدیره و خزانهدار شورا. شورا هم همیشه بیپول بوده و هست.
آقای یمینی شریف یک کیف چرمی کوچک داشت و همیشه به عنوان خزاندار آرزو میکرد شورا پول بیشتری داشت. اگر تاریخچه تحلیلی شورا نوشته شود، قطعاٌ حضور ایشان را در خیلی از فعالیتها خواهیم دید.
باید به ده جلد تاریخ ادبیات کودکان در ایران اشاره کنم که کتاب فوقالعاده مهمی است. این ده جلد واقعاٌ اثری عظیم است . در سه جلد آخرش به ارتباط نزدیک ایشان و شورا هم پرداخته شده است که میشود ردیابی کرد. خود شورا هم همیشه به ایشان ارج مینهاد و یک همایش داشتیم و ارجنامهای را هم منتشر کردیم و دیدگاههای ایشان را در حوزه ادبیات کودک مورد بررسی قرار دادیم. آنچه که من قصد دارم بر آن تأکید کنم بحث ترویجگری او بود.
عباس یمینی شریف، مدیر مسئول کیهان بچهها بود و در گزینش مطالب نقش اصلی داشت. انتشار کیهان بچهها قبل از تأسیس شوراست اما من به تاریخچه این نشریه از سال ۴۱ تا شانزده سال بعد میپردازم. یکی از دلایلی که من فکر میکنم که از مرحوم یمینی شریف به عنوان یک مروج یاد کرد این بود که ایشان مخاطب خودشان را میشناخت، از ویژگیهایش خبر داشت و در حقیقت کودک را از بزرگسال جدا کرد و برای کودک هویت خاصی قائل بود.
نگاهش به کودک، دوران خردسالی و نوجوانی را دربرمیگیرد و همین نگاه را در کیهان بچهها دنبال میکند و به همین دلیل کیهان بچهها نزد خانوادهها از ارزش خاصی برخوردار میشود. زبان فارسی که در کیهان بچهها به کار برده شده پخته و روان است و خود به خود جامعه کشیده میشود به طرف زبان قدرتمند و توانمند فارسی و به انواع ادبیات توجه میشود. در برخی از شمارهها به ادبیات غیرداستانی میپردازد. چطور میشود که غیرداستان و مباحث علمی در کیهان بچهها به عنوان یک جریان ترویج علمی درمیآید. به این دلیل که سبک یمینی شریف، سبک داستانوار است و به همین دلیل مطلب علمی را هم خواندنی میکند.
او در حوزه ادبیات کلاسیک، چه میکند که مروج خواندن می شود؟ او به سراغ داستانهای دنبالهدار می رود. هر هفته آن انتظار، آن دقیقهای که مجله میرسد و پی گرفته میشود. داستانهای پلیسی و داستانهایی درباره مدرسه نشان میدهد که چقدر او به محیط شان آشنا است. او توجه دارد که ادبیات کلاسیک اروپایی را هم به بچهها بشناساند. نویسندگانی چون ژول ورن، دیکنز، جک لندن، استیونسون ، هانس کریتسین آندرسن، دفو و شکسپیر کار ارائه میدهد.
من از سال ۴۲ خدمت ایشان ارادت داشتم و تا زمان بیماری و زمانی که در بستر بودند. کنارشان نشستم و ایشان گفتند که آرزو دارم نوههایم فارسی یاد بگیرند و به خود ببالند. حتی سبک حرف زدن ایشان هم داستان وار بود.
باید سبک یمینی شریف را ارج نهیم و یادآور باشیم که کیهان بچهها باعث شد نویسندگان، مترجمان و تصویرگران بسیاری رشد کنند.
