احتمال بروز مشکلات در یادگیری کودکان زودرس در سن ۱۱ سالگی بالاست. مطالعه ای که توسط دانشگاه وارویک، با همکاری کالج لندن و دانشگاه ناتینگهام صورت گرفت نشان داد تقریبا دو سوم کودکان زودرس در مدرسه نیاز به توجه ویژه دارند.
کودکان زودرس به کودکانی گفته می شود که قبل از هفته ۲۶ بارداری به دنیا می آیند. پژوهشگران، این تحقیق را در سال ۱۹۹۵ با مطالعه ۳۰۷ کودک زودرس در انگلیس و ایرلند آغاز کردند. ۲۱۹ نفر از این کودکان در سن ۱۱ سالگی با همکلاسی‌های همسن خود که بطور عادی بدنیا آمده بوده اند، سنجیده شدند.
پژوهشگران دریافتند کودکان زودرس در خواندن و ریاضیات به مراتب نمره های کمتری از همکلاسی‌های خود دریافت می‌کنند. بعلاوه مشکلات در پسران زودرس بیش از دختران زودرس است. در کل تقریبا در نیمی از کودکان زودرس ناتوانی‌های جدی نظیر اشکال در یادگیری، اختلالات مغزی و بینایی یا شنوایی دیده می شود.
پروفسور دیتر ولکه از مدرسه پزشکی وارویک عنوان می کند که احتمال بروز مشکلات شناختی و یادگیری در کودکان زودرس بالاتر از سایر کودکان است که باعث بروز مشکلات جدی برای آنان در هنگام تحصیل در مدرسه می شود. وی می افزاید: «ما دریافتیم که ۴۴% این کودکان با اختلالات جدی در فعالیت‌های مغزی نظیر خواندن یا ریاضیات روبه رو هستند و کارایی ۵۰% آنان از متوسط کارایی پیش بینی شده برای این سن کمتر است. احتمال نیاز کودکان زودرس به کمک‌های آموزشی خاص ۱۳ برابر بیشتر است.»