دندان های بچه ها اغلب قبل از تولد شکل می گیرند و ابتدا دندان های شیری می رویند و بعد از آن دندان های دائمی تا پایان عمر با ما باید باشند.
- دندان های شیری
از بیست دندان شیری بچه ها اولین آن ها در حدود شش ماهگی می روید و در سن دو تا سه سالگی تعدادشان کامل می شود. دندان های شیری بر خلاف تصور برخی بسیار مهمند. آن ها در تغذیه، صحبت کردن و زیبایی کودکان نقش بسزایی دارند. همچنین دندان های شیری برای رشد جانشینان خود (دندان های دائمی) ضروری هستند.
- دندان های دائمی
دندان های دائمی در سن شش سالگی بیرون می آیند و تا سیزده سالگی اغلب همه سی و دو دندان دائمی در دهان دیده می شود. هرچند دندان عقل ممکن است تا بیست و پنج سالگی هم بروید.
- چه چیزهایی به دندان های بچه ها آسیب می رساند:
دو عامل مهم و البته قابل پیشگیری که به دندان ها آسیب می زنند پوسیدگی و سایش است.
- پوسیدگی
دهان ما پر از باکتری های مختلف است. بعضی از آن ها سبب ساز پوسیدگی اند. آن ها از قند داخل غذایی که می خوریم تغذیه می کنند و آن را تبدیل به نوعی اسید می کنند که در کنار مینای دندان باعث ضعیف شدن مینا می شود. اگر اسید بیش از بیست دقیقه روی مینای دندان بماند اولین نشانه های پوسیدگی پدیدار می شود، بنابراین خوردن غذاها و آشامیدنی های شیرین و مسواک نزدن عامل پوسیدگی است.
- سایش
از بین رفتن تدریجی مینای دندان را سایش می گویند. علت آن مواد غذایی با ماهیت اسیدی است. نوشابه های گازدار، آبمیوه های غیر طبیعی، حتی آن هایی که بدون قند هستند، از جمله این مواد غذایی هستند. متاسفانه این گونه آشامیدنی ها در بین بچه ها بسیار محبوبند تا جایی که در انگلستان بیش از نیمی از بچه های پنج ساله به میزانی دچار سایش در دندانهای خود هستند. سایش ایجاد حساسیت و درد در دندانها می کند. متاسفانه مینای دندان سائیده شده جایگزین نمی شود و درمان خاصی برای آن وجود ندارد، مگر در موارد شدید که دندان پزشک مجبور به پر کردن دندان می شود.
راه های مراقبت از دندان ها
- بچه ها را حداقل شش ماه یک بار برای معاینه به دندان پزشکی ببریم.
- از دادن غذاهای شیرین و اسیدی به بچه ها پرهیز کنیم.
- بچه ها را تشویق کنیم تا دندان هایشان را دستکم روزی دوبار مسواک کنند.
- با دندان پزشک برای مراقبت های تکمیلی مثل فلوراید تراپی و یا فیشورسیلانت مشورت کنیم.
در مقاله بعدی درباره هرکدام از راههای مراقبت بیشتر می گوئیم.
