ماجراهای پارک جنگلی؛ مجموعه ۱۰ جلدی، نویسنده و تصویرگر: نیک باترورث، مترجم: حسین ابراهیمی (اِلوند)، تهران، نشر طرح و اجرای کتاب، ۱۳۸۰، ۱۴ صفحه، مصور رنگی، ۳۵۰۰ ریال
مجموعه‌ی ده جلدی "ماجراهای پارک جنگلی" هرکدام قصه‌ی جداگانه‌ای هستند. چهارجلد اول آن به ترتیب در زمستان، بهار، تابستان و پاییز اتفاق می‌افتند. رابطه‌ی همزیستی و همکاری "پرسی" نگهبان پارک جنگلی و دیگر حیوانات پارک محور اصلی قصه‌ها است. اما آنچه در این میان قابل توجه است، شباهت بیش از حد قصه‌ی اول این مجموعه با قصه‌ی "مهمانهای ناخوانده" است که اغلب ما آن را بارها از دهان مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایمان شنیده‌ایم. این شباهت به‌قدری آشکار بود که مترجم را واداشت نام ایرانی قصه را جایگزین نام اصلی آن یعنی " شب برفی" کند. راستی چه رازی در بین است که قصه‌ای با ظاهری متفاوت و باطنی یکسان، در دو نقطه یا چند نقطه‌ی جهان، دیده و شنیده می‌شود؟ آیا هسته‌ی اصلی قصه را آنها از ما گرفته‌اند یا ما از آنها؟ آیا قصه‌گویان و شنوندگان آنها از وجود این قصه در جای دیگری از این جهان پهناور اطلاع دارند یا داشته‌اند؟ این‌ها را نمی‌دانم اما گمان کنم آن راز را بدانم؛ این راز جز کمک به دیگران، جز سهیم کردن آنها در آنچه داریم، به‌ویژه به هنگام نیاز و ضرورت، چیز دیگری نیست. این همان راز جستجوی آرامش، امنیت، دوستی و محبت است. این همان کیمیای سعادت است.
