در کلاس درس
۱-نظارت کنید که سروصدای محیط قصه گویی در کم‌ترین حد ممکن باشد.
۲-برای رشد زبانی کودک، از مواد آموزشی دیداری استفاده کنید. تصویرها، شکل‌ها، توضیح‌های نوشته شده و ... می‌توانند برای کودک کم شنوا بسیار سودبخش باشند.
برقراری ارتباط
۱-پیش از آغاز گفت و گو دقت کنید کودک به شما توجه داشته باشد.
۲-روشن و با سرعت طبیعـی حرف بزنید. فـریاد نزنید، زمزمه هم نکنید. این کارها سبب می‌شود کودک نتواند خوب لب خوانی کند، زیرا الگوهای لب شما تغییر می‌کنند.
۳-دیگر دانش آموزان را تشویق کنید تک تک سخن بگویند و پیش از حرف زدن دستشان را بالا ببرند تا کودک کم شنوا بداند چه کسی در حال صحبت کردن است.
۴-برای کمک به کودک در درک گفته‌هایتان، هنگام حرف زدن، از ژست‌ها، اشاره‌ها و حالت‌های چهره خود استفاده کنید.
۵-اگر کودک کم شنوا متوجه گفته‌هایتان نشد، آن‌ها را تکرار کنید یا در موردش توضیح دهید.
تعیین جای کودک در کلاس
۱-نور کلاس حتماً باید کافی باشد و چهره شما در سایه قرار نگیرد.
۲-هنگام سخن گفتن، روبه‌روی کودک و در فاصله مناسب از او قرار گیرید تا بتواند اشاره یا لب خوانی کند. بهترین فاصله، در حدود یک یا دوم‌تری اوست.
۳-هنگام حرف زدن، در کلاس قدم نزنید، روی‌تان را برنگردانید و چیزی روی تخته ننویسید.
۴-کودک را نزدیک وسایل پر سروصدا ننشانید.
تدریس
۱-پیش از آن که در مورد چیزی حرف بزنید، با استفاده از مواد آموزشی و دیداری، کودک را از موضوع گفتارتان آگاه کنید.
۲-واژه‌های کلیدی، عنوان‌های اصلی و پرسش‌های مرتبط را روی تخته سیاه بنویسید یا با اسلاید نشان دهید.
۳-پیش از ادامه حرف‌های خود، به کودک فرصت دهید به مواد کمک آموزشی دیداری و تصویرها نگاه کند و سپس دوباره برگردد و روی شما متمرکزشود.
