ثریا قزل ایاغ
دبیرخانه‌ی جشنواره‌ی داستان نویسی شوناس با همکاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، اداره‌ی آموزش و پرورش و اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان کامیاران و حمایت موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ایران، جایزه‌ی مهرگان، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداه کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان...
برای مادرم ثریا قزل ایاغ
روی سطری از کتاب ایستاده‌ای. چشم به راه پروانه‌ای که دیشب به خوابت آمده بود. پروانه‌ای که از برف آمده بود و خبر زمستان را آورده بود با خودش.
تو اما به «بهار» فکر می‌کردی که قرار بود چهارشنبه پشت پنجره شکوفه بدهد.
تو پیش از چهارشنبه رفته بودی. رو به سوی تمام بادها، تا خبر از...
تک ستاره ثریای آسمان عشق،
در فقدانت بغض بدجوری گلوی قلمم را می فشارد...
گفتنی‌ها بسیار و رنج‌ها بی‌شمار‌تر...
باشد که تنها نوشتن برهاند.
این عکس را دوست دارم...برق چشمانت را می‌پرستم...شاد بودی ،بیش از جایزه، از دیده شدن! بیش از دیده شدنِ خود، از دیده شدنِ تلاش‌هایت!مثل کودکی که با رویای تحقق...
عادت کرده‌ام به نرسیدن به آرزوهایم. به آرزوهای کوچک، به شادی‌های کوچک.
و حالا، آرزویی مثل دیدن یک دوست که بوی نوجوانی‌ات را می‌دهد، پس از ماه‌ها که در سفر بوده‌ای. رفتن به خانه‌ی کوچک با صفایش. نوشیدن چای خوش عطری با برگ‌های تازه‌ی نعنا. گفتن از دور و نزدیک. از همه چیز. از گذشته و خاطره‌های خوش. از...
دسترس‌پذیر کردن کتاب تنها راه مقابله با کم‌خواندن
فیلم سخنرانی ثریا قزل‌ایاغ در دومین همایش «با من بخوان» آبان ۱۳۹۷
ثریا قزل‌ایاغ ۵ دی‌ماه ۱۳۲۲ (۲۴ دسامبر ۱۹۴۳) در محله دولت تهران، در مملکتی اشغال شده از سوی ارتش‌های روس و انگلیس و آمریکا و دچار قحطی و گرسنگی و فقر و بیماری، پا به این جهان گذاشت و...
ثریا قزل‌ایاغ نازنین دیگر نیست
تا بگوید، تا بگوید یک جهان عشق به کتاب دارد
در کتاب زاده شده است و با کتاب زنده است
و همیشه کودک کتاب است و کتاب کودک است
ثریا قزل ایاغ دیگر نیست
او که پیامبری برای کتاب کودک بود
و آن را چون همه پیامبران کتاب کودک، ترویج می کرد
با آگاهی و دانش.
این تنها یکی از...
شهریور که می‌رسد ناخوداگاه نسیم، بوی درس و مدرسه و کاغذ و کتاب و دفتر را به مشامم می‌رساند. یک پیش‌آگهی آماده شدن برای بیدار شدن اول وقت، حمل کیف و کتاب در گرما و سرما و باران و برف.
آمادگی برای پذیرش دوباره نظم مدرسه و کلاس و درس و تکالیف آن و حس تلخ فکر کردن به کودکان بازمانده از تحصیل! کودکانی...
دیروز، سرانجام تلاش‌های جانانه‌ی پژوهشگرانِ دل‌سپرده به کودکان در موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، به بار نشست و موزه کودکی برای مدت ده ماه در سالن گنجینه اسناد ملی برای بازدید عموم گشایش یافت.
گنجینه‌ای دیدنی و‌غرورآفرین از چند هزار سال کودکی در ایران! از مولاژهای دوره هخامنشی و روند آموزش...
نمی‌دانم چرا هر وقت گل‌های شمعدانی را می‌بینم، یاد تابستان‌های کود‌کی‌ام می‌افتم.
آن حیاط نه چندان بزرگ که برای ما باغ بود، با آن درخت توت تناور که سایه‌ی مهر خود را بر آن حوض زیبا که آبش خنک بود و تمیز و جولانگاه ماهیان قرمز، پهن کرده بود. با گلدان‌های شمعدانی قرمز و صورتی بر لبه‌های آن و...
دیروز روز جهانی بازی بود!
درحالی‌که جهان، بازی را تفکر کودک می‌داند و متفکران بازی را «واحه شعف در کویر خشک زندکی» می‌خوانند و هزاران بازی سنتی به جای مانده گواه آن است که پیشینیان با همه‌ی تنگناها و دل‌مشغولی‌ها، زمانی را به بازی اختصاص می‌دادند، ما مصرانه به این شعر نظامی گنجوی چسبیده‌ایم که «...
با لالایی او را خواباندیم، حالا وقت بیداریست و بازی. نه با خودش بلکه با ما، بازی‌های نوازشی نوعی نمایش هستند که یک طرف ما هستیم و طرف دیگر نوزاد که دامنه حرکتش محدود است. انگشتان دست او می‌تواند شگفت‌انگیز‌ترین بازیچه او شود. ده‌ها بازی نوازشی همراه با کلام آهنگین ادبیات را در قالب بازی به گوش...
« آرزو نیمی از زندگیست و بی‌تفاوتی نیمی از مرگ ! جبران خلیل جبران »
این گفته مرا بی اختیار یاد آن کودک کار انداخت که وقتی گزارش‌گر از او پرسید: بزرگترین آرزویت‌چیه !؟ در نهایت معصومیت گفت: آرزو چیه!؟؟ ما با آرزوهایمان‌زنده ایم حتی وقتی بدانیم که بعضی هایشان دست‌نیافتنی هستند! آرزوها انگیزه...
نوروز در راه است! نوروز در راه است.
جشن ساده‌ای در ستایش باروری زمین!
باقی‌مانده از عصر کشاورزی که برای‌مردمان، رسیدن بهار به معنی پایان افسردگی زمین و گرسنگی بود و مژده فراوانی!
جشن‌های بهاری در همه سرزمین‌هایی که عصر کشاورزی را زیسته‌اند، ریشه دارد و به شکلی خاص اجرا می‌شود! چرا ما جشنی...
کتابک ده ساله شد. خبری بسیار دلگرم‌کننده برای خانواده ادبیات کودکان و همه‌ی کسانی که به رشد و تعالی کودکان می‌اندیشند.
آن هم در سرزمینی که بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی، آغازی خجسته دارند ولی به دلیل کوهی از مشکلات، دولت مستعجل می‌شوند. دسترسی روزانه به نوشته‌ها و اطلاعات مربوط به کودکان، از ادبیات و...
لالا لالا گل آلو
لبای سرخت آلبالو
دو چش داری مثه آهو
دو لپ داری مثه هولو
موهات ابریشم نرمه
دل مادر به تو گرمه
لالا لالا تا تو رو دارم
تو این دنیا چی کم دارم
لالا لالا لالا لالا
لالا کن نو گل بابا
ثریا قزل ایاغ
فکر که می‌کنم نمی‌توانم ستایش‌گر هوشمندی نسل‌های گذشته نباشم. پیاژه نخوانده بودند و از روش‌های تربیتی مونتسوری هم مطلع نبودند اما طبیعت کودکی را بهتر از ما می‌شناختد.
مثلا هر وقت می‌خواستند بگو مگویی داشته باشند که ما شاهد آن نباشیم فورا مارا دنبال «قوطی بگیر و بنشون» نزد خاله و عمه و مادر بزرگ...
چند روزی بیشتر به یلدا نمانده! یلدا و هزاران رسم دیگر در این دنیا، بهانه‌هایی هستند برای با هم بودن و شاد بودن! لحظه‌هایی جدا شدن از واقعیت‌های زندگی که گرچه همه هم تلخ نیستند اما بوی یکنواختی می‌دهند و نیرو گرفتن و دوباره برگشتن به همان زندگی عادی. از این تجربه‌ها نترسیم، با آن‌ها همراه شویم و از...
نخستین جایزه «یادبود توران میرهادی» برای مروجان علم در بین کودکان انجمن ترویج علم به «ثریا قزل ایاغ» برای تلاش مسئولانه، هدفمند، همه‌جانبه، انسانی و اخلاقی در حوزه پژوهش و آموزش ادبیات کودکان برای علاقه‌مند کردن کودکان به علم و گسترش ترویج خواندن اهدا شد.
انجمن ترویج علم ایران جایزه «یادبود توران...
در چارچوب گزارش پیوسته «نقش کتاب در زندگی کودکان یا کودک من» از خانم قزل ایاغ استاد باتجربه ادبیات کودکان خواستیم که در نقش یک مادر از تجربه‌های کتابخوانی با فرزندشان « یکتا » برای کتابک بگوید تا همگان در روایت این تجربه‌های باارزش سهیم شوند.
من و دخترم و خواندن
برای من پاسخگویی به این پرسش بسیار...
اول مهر بوی مهر می‌داد. موهای بافته با روبان سپید، روپوش ارمک با یقه سپید، جوراب ساقه بلند سپید با کفش‌های سیاه واکس زده، دستمالی سپید و اطو زده در جیب، کیفی که اگر نو هم نبود از تمیزی برق می‌زد ، قلمدان‌های فلزی یا پاپیه مارشه، مدادهای سوسمار نشان تراشیده و قلم نی و قلم فراتسه و خود نویس وپاک کن...