موافق با اصول طبیعی (طبیعت گرایی)
از دیدگاه ویکتور لونفیلد:
این مرحله نقطه پایان هنر به عنوان فعالیتی خود انگیخته است چرا که کودکان بیش از پیش و به شکلی فزاینده ای طراحی های خود را نقد می کنند. توجه اصلی اکنون بر روی محصول نهایی است در حالی که آن ها در تلاش هستند تا طراحی هایی« مانند بزرگسالان» خلق کنند. سایه روشن ها، محل چین خوردگی ها و حرکت با درجات متفاوتی از موفقیت در طراحی ها وارد می شود.
دوره بحران
از دیدگاه بتی ادواردز:
آغاز دوه نوجوانی (بلوغ) برای اکثر کودکان پایان پیشرفت های هنرمندانه است، به دلیل ناکامی در «درست نشان دادن چیزها». آن عده که موفق شوند از این بحران گذشته و رموز طراحی را دریابند در آینده عمیقا به آن جذب خواهند شد. آموزش متدهای متفاوت طراحی و نقاشی به نوجوانان کمک می کند تا بتوانند از این بحران گذر کنند.
