شنوایی سالم برای پیشرفت زبان و گفتار، برقراری ارتباط، یادگیری و رشد اجتماعی یک کودک بسیار مهم است. کودکانی که به خوبی نمی شنوند، احتمال بیشتری دارد که در مدرسه در زمینه خواندن مشکل داشته باشند.
برآورد شده است که ۱۰ تا ۱۵ درصد کودکان در سن مدرسه به انواعی از کاهش شنوایی مبتلا هستند. برخی از این کودکان با مشکلات شنوایی زاده می شوند(که می تواند به صورت پیش رونده ای بدتر شود)، اما کودکان سالم ممکن است در هر زمانی به کاهش شنوایی مبتلا شوند در نتیجه عواملی مانند:
- عفونت های پی در پی گوش
- ابتلا به بیماری های واگیردار مانند سرخک، آبله مرغان، مننژیت ها، یا آنفولانزا
- آسیب های وارد شده به سر
- در برابر موسیقی یا صداهای بلند بودن
بسیاری از کودکان در سنین مدرسه با کاهش شنوایی اکتسابی، به درستی یا در زمان مناسب درمان نشده اند و یا بیماری شان به هنگام تشخیص داده نشده است. در اینجا به برخی نشانه های عمومی اشاره می شود که نشان می دهد کودک شما ممکن است با یک مشکل شنوایی روبرو باشد:
- شما ناچار هستید که صدایتان را بالا ببرید تا توجه فرزندتان را جلب کنید.
- کودک از درد گوش شکایت می کند یا گوش خود را می کشد.
- هنگامی که سخن می گویید، کودک تان به دقت به صورت شما نگاه می کند و سر خود را به سمت شما می چرخاند تا جایی که یک گوش در جهت صدای شما قرار گیرد.
- کودک بیشتر وقت ها می خواهد که سخن خود را تکرار کنید.
- کودک با صدایی به طور غیر عادی بلند یا آرام سخن می گوید.
- کودک صدای تلویزیون یا دستگاه پخش صدا را بیشتر از اندازه بالا می برد.
- کودک در برخورد با حروف با صداهای مشابه، گیج می شود و مشکلاتی در بخش کردن واژه ها و تشخیص حروف صدا دار دارد.
- به نظر می رسد کودک در مدرسه یا خانه بسیار محتاط است، و ممکن است بگوید که مدرسه را دوست ندارد.
اگر شما یا آموزگار فرزندتان گمان می برید که کودک شما یک مشکل شنوایی دارد، نخست با پزشک کودک برای تشخیص نخستین دیدار کنید.عفونت گوش به درمان فوری نیاز دارد.
سپس می توانید کودک را به دیدار یک شنوایی سنج ماهر ببرید تا شدت کاهش شنوایی او را ارزیابی کند.
اگر کودک شما به کاهش شنوایی دایمی یا طولانی مدت مبتلا شده باشد، شما باید به یک آسیب شناس گفتار درمانی معتبر مراجعه کنید، که مهارت های زبانی و گفتاری کودک تان را اندازه گیری خواهد کرد و با برنامه های درمانی ویژه، به او کمک خواهد کرد.
