چگونه می توان کودکان پیش از دبستان را جست و جو گر و پژوهشگر تربیت کرد؟
کودک در مرحله ی نوزادی تا یک سالگی با نگاه کردن به آنچه در اطرافش قرار دارد، گوش دادن به صداهای مختلف و با دست زدن به هر آنچه در دسترس اوست، به کشف می پردازد و با بهره گیری از حس های دیدن، شنیدن و لمس کردن، پاسخ های ساده ای به شکل پیام های مجرد از جست و جوهای خود دریافت می کند.
وقتی کودک بشقاب غذایش را وارونه می کند، کاغذ روزنامه را پاره می کند، دستش را به بخاری می زند و... برای پاسخ دادن به پرسش های ذهنی خود در حال جست و جوست. فرصت دادن به او در همین سال ها برای کشف و پاسخ به پرسش هایش (به دور از خطرهای احتمالی)، به ایجاد مهارت های پژوهشی او در آینده کمک در خور توجهی خواهد کرد.
از سه سالگی به بعد، کودکان با کتاب های داستانی تصویری آشنا می شوند و به تدریج به باز شناختن اشیا و قصه ها از راه تصاویر کتاب ها می پردازند.
در دوره ی پیش دبستانی (آمادگی)، کودک می تواند به روش مشارکتی و میدانی با استفاده از ابزار مشاهده(کاربرد حواس) و شیوه ی پرسش و پاسخ، به کمک مربی در طبیعت پژوهش کند.
