هدف:
ایجاد فضایی برای ارائه‌ی دستاوردهای کودکان، تقویت اعتمادبه‌نفس، یادگیری از یکدیگر و تجربه‌ی لذت «معمار بودن». نمایشگاه کارها نقطه‌ی اوج کارگاه است؛ جایی که کودک می‌بیند ایده‌هایش ارزشمندند و می‌توانند دیده و تحسین شوند.
۱. آماده‌سازی نمایشگاه
-
بخشی از کلاس یا سالن را به «گالری آثار» تبدیل کنید.
-
میزها یا قفسه‌ها را برای قرار دادن ماکت‌ها و نقاشی‌ها آماده کنید.
-
می‌توانید برچسب‌هایی تهیه کنید که روی آن نام هر کودک نوشته شود و کنار کارش گذاشته شود.
۲. معرفی آثار توسط کودکان
-
هر کودک چند دقیقه زمان دارد تا کار خود را توضیح دهد:
-
«ایده‌ی من چه بود؟»
-
«چرا این شکل یا مصالح را انتخاب کردم؟»
-
«دوست دارم چه کسی در این خانه یا شهر زندگی کند؟»
-
-
این ارائه‌ها حتی اگر ساده و کوتاه باشند، حس مالکیت و غرور را در کودک تقویت می‌کنند.
۳. بازدید گروهی
-
بچه‌ها از آثار یکدیگر بازدید می‌کنند.
-
می‌توان کارت‌های کوچکی در اختیارشان گذاشت تا روی آن یک جمله مثبت برای دوستشان بنویسند (مثلاً «خانه‌ات خیلی خلاقانه بود!»).
۴. دعوت از والدین یا مربیان دیگر
-
اگر امکان داشته باشد، والدین یا مربیان مدرسه برای بازدید دعوت شوند.
-
حضور آن‌ها باعث می‌شود کودک احساس کند کارش جدی گرفته شده است.
۵. جشن پایانی کوچک
-
در پایان نمایشگاه، یک «مدرک یا نشان کوچک» به هر کودک داده شود (مثلاً: «معمار کوچک خلاق»، «طراح شجاع»، «سازنده دقیق»).
-
گرفتن عکس گروهی کنار آثار، تجربه را ماندگار می‌کند.
۶. جمع‌بندی
-
مربی توضیح دهد: «معمارها همیشه کارشان را به دیگران نشان می‌دهند تا نظر بگیرند و ایده‌های تازه پیدا کنند. شما هم امروز مثل یک معمار واقعی، ایده‌هایتان را با دوستان و خانواده به اشتراک گذاشتید.»
🔹 می‌خواهی من یک راهنمای عملی برای چیدمان نمایشگاه (مثلاً ترتیب قرار دادن ماکت‌ها، طراحی برچسب‌ها، یا ایده‌های تزیین فضا) هم آماده کنم تا اجرای این مرحله راحت‌تر شود؟
