جاناتان سویفت نویسنده‌ی سفرهای گالیور، از آثار ماندگار و ارزشمند ادبیات کلاسیک دنیاست.
پیش از شهرت سویفت به عنوان نویسنده‌ی این اثر، لطیفه‌ها، معما‌ها و شعرهایش مانند «شهر باران» و «جشن اورورک» ازگلچین‌های پرطرفدار ادبیات کودکان بود. او یکی از چیره دست‌ترین نویسندگان ادبیات انگلیسی است. سویفت هجو نویس، شاعر و نویسنده‌ی رساله‌های سیاسی است. ازدیگر آثار با ارزشش می‌توان «قصه یک معاند» (۱۷۰۴) و «پیشنهاد مودبانه»(۱۷۲۹) را نام برد.
جاناتان سویفت در سال ۳۰ نوامبر ۱۶۶۷در دوبلین به دنیا آمد. اطلاعات زیادی از دوران کودکی او در دست نیست و گاه اطلاعات موجود در این زمینه با هم هم‌خوانی ندارد. پدرش ۷ ماه پیش از تولدش درگذشت و مادرش نگهداری از او را به خانواده پدرش سپرد. در سال ۱۷۰۲ از کالج ترینیتی دوبلین دکترای الهیات گرفت. سپس با «قصه‌ی یک معاند» و «جنگ کتاب‌ها» در سال ۱۷۰۴ نویسندگی را آغاز کرد.
سویفت پس از شرکت در جنگ‌های استقلال ایرلند (جنگ های میان ایرلند و انگلیس که از۱۵۳۴ تا ۱۹۴۹ به طول انجامید)، به انگلستان رفت و به فعالیت سیاسی پرداخت. در بازگشتش به ایرلند، ریاست کلیسای جامع سنت پاتریک دوبلین را به عهده گرفت و در همین دوران آثار زیادی را پدید آورد. «سفرهای گالیور» با نام اصلی «سفر به چندین کشور دورافتاده دنیا، در چهار قسمت، توسط لموئل گالیور، پزشک و سپس ناخدای چندین کشتی» در سال ۱۷۲۶ چاپ شد. «سفرهای گالیور» اثری است درباره توحش، عریانی و شکنندگی انسان‌ها و احمقانه بودن نظریه اصالت نفس و زیر سوال بردن خرد دوره روشنگری.
در سال ۱۷۷۹ نیوبری «ماجراهای کاپیتان گالیور، درسفردریایی به جزیره لیلی پوت و برابدینگنگ» را چاپ کرد. از اقتباس‌های جالب توجه، می‌توان کتاب‌های جیبی اسکاتلندی (۱۸۲۹) و نسخه دیگری که برای آموزشگاه‌ها چاپ شده بود (۱۹۳۵) و «گالیور کودکان» با تصویرگری ویلی پگانی (۱۹۳۵) را نام برد. بیشتر ترجمه‌ها برای کودکان، با حذف طنز اثر، بر ماجراجویی و روح فانتزی آن تاکید می‌کنند و تنها شماری از آن‌ها تمام بخش‌های اثر اصلی را دارند. با این همه گالیور به صورت اثر مناسب سازی شده برای کودکان ماندگار شد. این داستان ماجراجویانه برای فیلم سازان نیز جذاب و پر کشش بوده است.
دیوید فلشردر سال ۱۹۳۹ اولین انیمیشن (پویانمایی) از سفرهای گالیور را ساخت. از این میان «سه جهان گالیور» (۱۹۵۹) به خاطر آهنگسازی برنارد هرمان و نسخه ساخته چارلز ستوریگ (۱۹۹۶) به سبب صحنه‌های ویژه‌اش، در خور توجه‌اند.