چکیده
خواندن گروهی یا «همخوانی» تجربهای است که در آن نوجوانان در کنار یکدیگر، بخشی از متن را با صدای بلند میخوانند و دربارهی معنا، احساس یا واژهها گفتوگو میکنند.
این مدل پلی میان یادگیری زبان، پرورش مهارت گفتار و ترویج عادت به مطالعه است.
در محیطهای آموزشی و کتابخانهها، همخوانی به نوجوانانی که هنوز از خواندن مستقل لذت نمیبرند، کمک میکند تا با حمایت همسالان، وارد دنیای کتاب شوند.
تعریف و ویژگیهای مدل
خواندن گروهی (Shared Reading یا Peer Reading) یعنی خواندن مشارکتی و همزمان یک متن توسط گروهی از نوجوانان، با هدف درک، لذت یا بحث مشترک.
در این روش، نوجوانان به نوبت یا بهصورت جمعی میخوانند.
گاهی یک نفر نقش «خوانندهی اصلی» را دارد و دیگران گوش میدهند و نکتهها را مطرح میکنند.
گاهی هم هر نفر بخش کوتاهی میخواند و گفتوگو ادامه مییابد.
ویژگیهای کلیدی:
-
خواندن با صدای بلند و در حضور همسالان
-
تبادل واکنش و برداشتها پس از هر بخش
-
تقویت مهارت گفتاری، شنیداری و واژگانی
-
افزایش حس تعلق و همکاری
-
حذف اضطراب فردی از خواندن عمومی
مدل «همخوانی» ریشه در نظریهی اجتماعی ویگوتسکی (Vygotsky, 1978) دارد که یادگیری را در بستر تعامل و همکاری تعریف میکند.
اهداف تربیتی و نقش در رشد نوجوان
خواندن گروهی نهتنها ابزار آموزش زبان است، بلکه راهی برای پرورش مهارتهای اجتماعی و خودبیانگری محسوب میشود.
این مدل برای نوجوانان خجالتی، بیاعتماد یا تازهکار در مطالعه بسیار مفید است.
اهداف اصلی:
-
یادگیری مشارکتی: نوجوان از همسالان میآموزد و احساس امنیت بیشتری دارد.
-
افزایش روانخوانی و تلفظ: خواندن با صدای بلند دقت زبانی را بالا میبرد.
-
رشد گوشسپاری و تمرکز: هر عضو باید به دیگران گوش دهد تا در بحث شرکت کند.
-
ایجاد پیوند اجتماعی از راه متن: کتاب بهانهای برای همکاری و گفتوگو میشود.
-
تقویت انگیزش درونی: کار گروهی حس موفقیت و تعلق را افزایش میدهد.
پژوهشهای OECD (2022) نشان میدهد دانشآموزانی که در فعالیتهای گروهی خواندن شرکت میکنند، سطح درک مطلب بالاتر و نگرش مثبتتری به کتاب دارند.
پشتوانهی علمی و منابع معتبر
Vygotsky (1978) در نظریهی Zone of Proximal Development تأکید میکند که یادگیری مؤثر زمانی رخ میدهد که افراد در کنار دیگران و از طریق تعامل اجتماعی تمرین کنند.
Gillian Lane-Mercier (2014) در پژوهش خود دربارهی Peer Reading in Adolescence میگوید:
«خواندن گروهی نه فقط یادگیری زبان، بلکه تمرینی برای گفتوگو، درک تفاوت و احترام به ریتم ذهنی دیگران است.»
در مدلهای UNESCO (2020) و National Literacy Trust (2017) نیز همخوانی بهعنوان ابزاری برای افزایش انگیزه و سواد مشارکتی معرفی شده است.
شیوهی اجرا در خانه، مدرسه و کتابخانه
در خانه
-
خانواده میتواند هفتهای یکبار زمان «خواندن خانوادگی» داشته باشد.
-
هر عضو بخشی از داستان را میخواند؛ بقیه گوش میدهند و دربارهی حسشان حرف میزنند.
-
والدین میتوانند نقش تسهیلگر داشته باشند: «به نظرت بعدش چه میشود؟»
در مدرسه
-
معلم متنی ادبی یا آموزشی را انتخاب میکند.
-
گروههای ۳ تا ۵ نفره تشکیل میشوند.
-
هر نفر یک نقش دارد: خواننده، خلاصهکننده، پرسشگر، و نگهبان واژهها.
-
پس از خواندن، گفتوگو دربارهی پیام، شخصیتها و احساسات انجام میشود.
-
برای افزایش تنوع، گاهی دانشآموزان میتوانند نقش شخصیتها را در خواندن اجرا کنند (خواندن نمایشی).
در کتابخانه
-
کتابدار برنامهی «همخوانی عصرانه» برگزار میکند.
-
نوجوانان در گروههای کوچک شعر، داستان کوتاه یا حتی مقاله میخوانند.
-
در پایان هر نشست، هر گروه برداشت خود را با دیگران به اشتراک میگذارد.
-
همخوانی میتواند بهصورت بینفرهنگی نیز اجرا شود (خواندن ترجمهها و گفتوگو دربارهی تفاوتهای فرهنگی).
نمونهی عملی
📗 کتاب نمونه: «طاعون» نوشتهی آلبر کامو (برای نوجوانان ۱۶+)
در کلاس فلسفه، معلم هر جلسه بخشی از کتاب را برای همخوانی انتخاب میکند.
دانشآموزان به نوبت میخوانند و پس از هر بخش، یکی میپرسد:
«به نظرت مردم چرا سکوت کردند؟»
دیگری پاسخ میدهد: «شاید چون فکر میکردند نوبت آنها نمیرسد.»
معلم جمعبندی میکند: «این گفتوگو، همان خواندن است. شما معنا را در کنار هم ساختید.»
نکات کلیدی برای مربیان و والدین
-
گروههای کوچک و برابر تشکیل دهید (۴–۶ نفر).
-
خواندن با صدای بلند را تمرین کنید، اما داوطلبانه باشد.
-
به تفاوتهای سرعت و توان احترام بگذارید.
-
از متون متنوع استفاده کنید: شعر، نمایشنامه، داستان کوتاه.
-
در پایان هر نشست، گفتوگوی باز و بیقضاوت داشته باشید.
-
اگر گروه بزرگ است، از ضبط صدا یا خوانش نمایشی استفاده کنید.
-
تشویق کنید، نه ارزیابی؛ هدف، اشتراک لذت است.
جمعبندی
خواندن گروهی تجربهای است میان آموزش و دوستی.
در این مدل، نوجوان یاد میگیرد که خواندن یعنی شنیدن، پاسخ دادن و شریک شدن در اندیشهی دیگری.
کتاب به پل ارتباطی تبدیل میشود که بر فراز تفاوتها، همکاری و همدلی را میآفریند.
منابع
-
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Harvard University Press.
-
Daniels, H. (2002). Literature Circles. Stenhouse Publishers.
-
Lane-Mercier, G. (2014). Peer Reading and the Social Dimensions of Literacy. Reading Research Quarterly.
-
Clark, C. & Teravainen, A. (2017). Reading Together: Peer Reading Initiatives. National Literacy Trust.
-
OECD (2022). PISA Reading Framework.
-
UNESCO (2020). Collaborative Literacy and Adolescent Reading.
