هر چه بیشتر می‌گذرد، خانواده‌های بیشتری معترض به آن دسته از سیاست‌های مدرسه هستند که بر اساس آن‌ها آموزگاران و مدیران به خود اجازه می‌دهند برای تنبیه رفتار غلط دانش‌آموزان، زنگ تفریح و فعالیتشان را از آن‌ها بگیرند. تخلف‌های معمول دانش‌آموزان مانند دیر آمدن، شلوغ کردن در کلاس و کامل نکردن مشق که رفتارهای روزمره یک کودک است و در نهایت به روزهای بسیاری منتهی می‌شود که دانش‌آموزان از داشتن زنگ تفریح و فعالیت بیرون از کلاس، منع می‌شوند.
کودکان به زنگ تفریح و فعالیت نیاز دارند. فعالیت فیزیکی و بازی در زنگ تفریح، در تمامی بخش‌های رشد کودک تاثیرگذار است -رشد فیزیکی و همچنین رشد اجتماعی، احساسی و عقلی. در ادامه هفت دلیل بر این شرط بیان می‌شود که اگر می‌خواهیم کودکانمان موفق شوند، زنگ تفریح و فعالیت نباید از آن‌ها گرفته شود.
هفت دلیل بر ضرورت اختصاص زمانی به زنگ تفریح و فعالیت
۱. زنگ تفریح برای همه افراد سودمند است. تحقیقی که به اواخر سال‌های ۱۸۰۰ بازمی‌گردد نشان می‌دهد که مردم هنگامی که انرژی‌هایشان به جای آنکه متمرکز شود، تقسیم می‌شود، بهتر و سریع‌تر یاد می‌گیرند. این جمله به این معنی است که هر کاری با فاصله انجام شود نسبت به کاری که در بازه زمانی طولانی به صورت پیوسته انجام شود، مفیدتر خواهد بود؛ چراکه کودکان در سن پایین‌تر نمی‌توانند اطلاعات را به اندازه کودکان با سن بالاتر تجزیه و تحلیل کنند؛ بنابراین کودکان (به دلیل نابالغ بودن سیستم عصبی‌شان و عدم داشتن تجربه) بیشترین سود را از داشتن زنگ تفریح و فعالیت می‌برند.
۲. زنگ تفریح و فعالیت، تمرکز را افزایش می‌دهد. دکتر اولگا جرت، همراه همکارانش در دانشگاه ایالت جورجیا در بخش تربیت نخستین کودکان، مدرسه شهری‌ای را زیر نظر داشتند که سیاست زنگ تفریح و فعالیت را در برنامه نداشت. آن‌ها اجازه گرفتند برای دو کلاس در پایه چهارم، یک روز در هفته زنگ تفریح و فعالیت در نظر بگیرند تا بتوانند رفتار کودکان را در یک روز با زنگ تفریح در مقایسه با روزی دیگر بدون آن مشاهده کنند. نتیجه‌ها نشان داد که هر ۴۳ کودک در روزی که زنگ تفریح و فعالیت داشتند تمرکز بیشتری داشتند و کم‌تر بی‌قرار بودند. ۶۰ درصد کودکان نیز که پنج کودک با مشکل کمبود توجه را نیز در برمی‌گرفت، در روزی که زنگ تفریح و فعالیت داشتند بیشتر کار کردند و کم‌تر بی‌قراری می‌کردند.
۳. نور طبیعی باعث سلامتی می‌شود. نور خورشید غده صنوبری را تهییج می‌کند. غده صنوبری قسمتی از مغز است که ساعت زیستی را تنظیم می‌کند. این غده برای سیستم ایمنی بسیار حیاتی است و به سادگی باعث می‌شود که ما حس بهتری داشته باشیم. نور بیرونی همچنین باعث ایجاد ویتامین D می‌شود که بر اساس شرح بسیاری از پژوهش‌ها منجر به افزایش یادگیری آکادمیک و تولید می‌شود.
۴. زنگ تفریح و فعالیت استرس را کم می‌کند. انجمن جهانی آموزش کودکان، یک بازی بدون ساختار را برای کاهش تنش پیشنهاد می‌کند؛ چراکه استرس، تاثیر منفی بر یادگیری و سلامت دارد. برای بسیاری از کودکان، به ویژه کودکان بیش‌فعال، زنگ تفریح، موقعیتی است که به وسیله آن بتوانند انرژی‌شان را در راهی سالم و مناسب تخلیه کنند. در فضای بیرون، کودکان می-توانند رفتارهای پرسروصدا، شلوغ و خشنی را انجام بدهند که در فضای داخلی غیرقابل قبول است و به این دلیل که زنگ تفریح و فعالیت زمانی است که کودکان فارغ از ساختارهای سازمانی و انتظارات دیگران هستند، این امکان را پیدا می‌کنند که دنیای خودشان را در اختیار بگیرند؛ موقعیتی کمیاب در زندگی آنان.
۵. زنگ تفریح و فعالیت، مهارت‌های جمعی را افزایش می‌دهد. این زمان، ممکن است تنها ساعتی در روز باشد که کودکان می‌توانند حضور در جمع و ارتباط داشتن با دیگران را تجربه کنند. کودکان در سن پایین‌تر در بازی‌های محله و با کودکان همسایه شرکت نمی‌کنند؛ بنابراین وقتی مدرسه به پایان می‌رسد، ممکن است برای آن‌ها شانس کمی برای رشد جمعی طبیعی و بدون ساختار وجود داشته باشد. همچنین کودکان در کلاس تشویق نمی‌شوند که گفتوگو کنند؛ بلکه بیشتر از آن‌ها انتظار می‌رود که ساکت باشند و تایید کنند. برخی از مدرسه‌ها حتی تا این حد پیش می‌روند که کودکان را از صحبت کردن هنگام ناهار هم بازمی‌دارند. چگونه کودکی با موقعیت‌هایی چنین کم برای اجتماعی شدن و گفتوگو کردن می‌تواند در آینده به عنوان یک بالغ در هماهنگی با دیگران زندگی و کار کند؟ کی، کجا و چگونه آن‌ها را فرامی‌گیرد؟
۶. ورزش کردن فعالیتی سالم است. بسیاری از کودکان از چاقی رنج می‌برند و ورزش کردن به تناسب اندام آنان کمک می‌کند؛ اما حتی کودکانی که وزن متناسبی هم دارند از انجام فعالیت فیزیکی سود می‌برند و در حقیقت برای سلامتی بهتر به آن نیاز دارند. فضای بیرونی، بهترین مکان برای کودکان است که کالری بسوزانند، مهارت‌های بیرونی فیزیکی را تمرین و لذت ناب فعالیت بدنی را تجربه کنند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند کودکانی که به طور فیزیکی در مدرسه فعال هستند، احتمال بیشتری دارد که در خانه هم فعال باشند و همچنین کودکانی که موقعیت فعال بودن را در طول روز در مدرسه ندارند به تبع در ساعت‌های پس از مدرسه هم آن را جبران نمی‌کنند.
۷. مغز از فعالیت بدنی تغذیه می‌کند. به لطف پژوهش‌های پیشرفته مغزی، ما اکنون می‌دانیم که قسمت زیادی از مغز هنگام فعالیت فیزیکی فعال می‌شود. زمانی که فرد مشغول فعالیت بدنی است در مقایسه با زمانی که نشسته است، حرکت، گنجایش و حتی تعداد رگ‌های خونی در مغز افزایش می‌یابد، رساندن اکسیژن، آب و گلوکز به مغز شتابان‌تر می‌شود (غذای مغز) و در نتیجه کارایی مغز افزایش پیدا می‌کند. افزون بر این، پژوهش‌های زیادی نشان داده‌اند کودکانی که به صورت فیزیکی فعال هستند کارایی آکادمیک بهتری هم دارند، نمره‌های بالاتری می‌گیرند و رویکرد بهتری نسبت به مدرسه نشان می‌دهند.
یک دلیل دیگر نیز برای جلوگیری از تنبیه دانش آموزان به وسیله بازداشتن آن‌ها از زنگ تفریح و فعالیت وجود دارد:
این کار کمکی نمی‌کند!
تحقیق‌های تجربی و دلیل‌های بیان‌شده نشان می‌دهد در هر مدرسه‌ای که کودکان از زنگ فعالیت و تفریح باز نگه داشته شده‌اند، نتیجه‌ای نداشته است. چنان‌که اریک جنسن، نویسنده کتاب‌های بسیاری بر پایه یادگیری مغزی، به ما می‌گوید «نشستن بیشتر از ۱۰ دقیقه، میزان آگاهی ما را از حس‌های فیزیکی و احساسی‌مان کاهش می‌دهد و منجر به ایجاد فرسودگی می‌شود. این درخواست از کودکان که کم‌تر تکان بخورند و بیشتر بنشینند؛ کاملا وارونه عمل می‌کند. پژوهش‌ها و حس‌های طبیعی‌مان به ما می‌گویند که باید برعکس آن را انجام دهیم؛ برای موفق شدن کودکان، زنگ تفریح و فعالیت نباید از آن‌ها گرفته شود.»
در پیوند با این مقاله بیشتر بخوانید:
