با برداشتن این چند گام ساده، بچه‌ها را به فضای طبیعی اطراف شان و عکاسی از آن علاقه مند می کنید.
آیا فعالیتی سراغ دارید که برای بچه‌ها جذاب‌تر از بیرون رفتن از خانه و بازی در طبیعت باشد؟
برای بسیاری از بچه ها، به گردش رفتن و عکاسی از طبیعت از این هم جالب‌تر است. کودکان از کار با ابزار لذت می برند و امروزه که دوربین‌های دیجیتال عکاسی را راحت‌تر و ارزان‌تر کرده‌اند، دیگر دلیلی ندارد که فکر کنیم کودکان یا حتی خردسالان به این زودی توانایی ثبت طبیعت اطراف خود را ندارند. در این‌جا توصیه‌هایی داریم برای آنان که می‌خواهند کودکان خردسال خود را به قصد عکاسی از طبیعت به گردش ببرند.
دوربین: برای کودک خود دوربینی تهیه کنید که قابلیت گرفتن عکس‌های خوب را داشته باشد؛ می‌توانید این دوربین را برایش بخرید یا شاید بهتر باشد که دوربین خود را در اختیارش بگذارید. هیچ چیز برای یک عکاس تازه‌کار نومیدکننده‌تر از آن نیست که نتیجه‌ی کارش کیفیت بدی داشته باشد.
- دوربینی که به کودک می‌دهید باید بادوام باشد تا در مقابل موارد احتمالی استفاده‌‌ی نادرست، دوام بیاورد و همچنین باید استفاده از آن برای کودک به انداز‌ه‌ی کافی ساده باشد.
- دوربین گران‌قیمت نخرید. اگر نمی‌خواهید با افتادن دوربین در گل و لای، قلب تان فرو بریزد، بهتر است که دوربین تان خیلی گران نباشد.
- به دنبال دوربین بچگانه نباشید. بسیاری از دوربین‌هایی که برای کودکان ساخته و روانه‌ی بازار می‌شود هرچند قیمتی برابر با قیمت دوربین بزرگسالان دارد، ولی به خوبی آن‌ها عکس نمی‌گیرد.
مقدمه‌ی کار: به کودک خود دستورهای ساده‌ای برای استفاده از دوربین بدهید اما هرگز انتظار نداشته باشید که آن ها را درست و کامل به کار ببرد.
- به او یاد بدهید که چطور با دوربین روی موضوع عکاسی فوکوس کند؛ حتی کم‌بهاترین دوربین‌ها هم قابلیت تاخیری دارند. (با فشار دادن دکمه برای گرفتن عکس نخست روی موضوع یک کادر می سازد و با فشار دادن بیشتر عکس را می گیرد). بنابراین مطمئن شوید که کودک تان می‌داند که باید آن‌قدر انگشتش را روی دکمه شاتر نگه دارد تا عکس گرفته شود.
- به فرزندتان یک عکس تار و مبهم و یک عکس واضح نشان دهید و تفاوت آن دو را برایش توضیح دهید.
- به کودک تان تأکید کنید که برای گرفتن عکس واضح لازم است که بی‌حرکت بماند. به او یاد بدهید که دستی را که دوربین را گرفته کاملا بی‌حرکت نگه دارد و با انگشت دست دیگر دکمه شاتر را محکم فشار دهد.
از خانه بیرون بزنید: تصمیم بگیرید که هر از گاهی کودک تان را به همراه دوربینش به طبیعت گردی ببرید.
- محدودتر فکر کنید. وقتی که صحبت از عکاسی از طبیعت می‌شود، ذهن ما ناخودآگاه به سوی خرس‌ها، زرافه‌ها و فیل‌ها ــ حیوانات عظیم‌الجثه‌ای که کاملاً دور از دسترس ما هستند، می‌رود. برای شروع کار کودک تان، باید برایش محیط طبیعی و گیاهی‌ای را در نظر بگیرید که پیرامون همه ماست: پروانه‌هایی که در فضای سبز پشت خانه مشغول پروازند، کرم‌های توی خاک باغچه، درختان و گل‌های پارک محله؛ همه‌ی این‌ها می‌توانند سوژه‌های خوبی برای عکاسی باشند.
- کودک خود را ترغیب کنید (به شکلی منطقی) که به سوژه‌اش نزدیک شود. این کار نه‌تنها موجب می‌شود که او تصویر بهتری بگیرد، بلکه سبب می‌شود که بیشتر با حیوانات یا گیاهان مورد نظرش آشنا شود و به آن ها احساس نزدیکی کند.
- کار عکاسی را به نوعی بازی تبدیل کنید. فهرستی از شکل ها، رنگ‌ها، اشیا، یا موجودات تهیه کنید و از فرزندتان بخواهید آن‌ها را پیدا کند و عکس شان را بگیرد. می‌توانید برای ایجاد رقابتی دوستانه بین فرزندتان و خواهر و برادرها یا دوستانش، نوعی مسابقه‌ی "بگرد و پیدا کن" ترتیب دهید.
- به کار خود کمی جنبه آموزشی بدهید. وقتی به خانه برگشتید، کمی وقت صرف کنید. همراه با کودک تانعکس‌های گرفته شده را تماشا کنید و به کمک منابع اطلاعاتی در دسترس یا کامپیوترتان، کمی در مورد شناسایی سوژه‌های تصاویر و گونه‌های آن‌ها جستجو کنید.
آنچه دست آخر و بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد آن است که به کودک خود بیاموزید که به طبیعت احترام بگذارد و نسبت به آن قدردان باشد. حتی یک گل وحشی کوچک را هم نباید زیر پا گذاشت، حتی اگر به خاطر گرفتن عکسی بسیار زیبا از یک پروانه‌ی قشنگ باشد. جوجه های پرندگان باید بدون این که آسیب ببینند، در آشیانه خود بمانند. شما متوجه می‌شوید که کودک تان به سرعت این رفتار را می‌آموزد و در وجود خود نهادینه می کند و همچنان که هنر عکاسی‌‌اش شکوفا می‌شود، به یک طبیعت‌دوست مشتاق نیز تبدیل می‌شود.
