"کتاب را به نزد کودکان و کودکان را به سوی کتاب ببریم."
اندیشه راه اندازی کتابخانه سیار در سال ۱۹۷۹/۱۳۵۸ش. در میان گروه کوچکی از استادان دانشگاه سریناکارین ویروت Srinakharinwirot در شهر بانکوک پدید آمد. این گروه "کانون توسعه برنامه خواندن برای کودکان" را پایه گذاری کردند.
هدف این گروه ارائه اطلاعات و مطالب جالب خواندنی به جوانان روستایی تایلند بود که هیچگونه دسترسی به کتاب نداشتند.
طرح کتابخانه سیاردر تایلند که جایزه آساهی ۱۹۸۹ را از آن خود کرد، ابتدا جعبه ای به اندازه یک جامه دان بزرگ بود که هم به آسانی جا به جا می شد و هم به شکل قفسه نمایش کتاب و یا انبار کردن کتاب به کار رفته است .
نزدیک به ۲۰۰ کتاب در این جعبه جای می گیرد که دو برگه ی ارزشیابی و راهنمای کوتاهی درباره چگونگی استفاده از جعبه و کتاب ها، همراه با آن است.
در طول ۲۰ سال نخست، کارهای مربوط به گزینش کتاب، چگونگی به کارگیری و حمل و نقل جعبه ی کتاب از سوی گروه "برنامه ادبیات کودکان" انجام می گرفت.
این گروه بیشتر از استادان و دانشجویان دانشگاه سریناکارین ویروت در شهر بانکوک بودند که زیر نظر خانم سامبون سینگ کامانان فعالیت می کردند.
خانم کامانان اکنون مدیر پروژه Abc " کتاب و هنر برای کودکان" است که اعضای آن استادان و دانشجویان پیشین گروه "برنامه ادبیات کودکان" هستند.
هزینه خرید کتاب ها و جعبه های کتاب از سوی افراد و سازمان ها اهدا شده است. جعبه کتاب بیشتر به آموزشگاه ها و کتابخانه ها برده شده اند.
همچنین از کتابخانه سیار در مراکز یا انجمن های محلی، معابد بودایی، مراکز نگهداری کودکان، خانه ها، نمایشگاه های کتاب، نمایشگاه های تجاری، رستوران ها و بازارها نیز استفاده شده است.
قصه گویی، نمایش، نقاشی و شعرخوانی بخش مهمی از فعالیت های این طرح را دربر می گیرد. در سال ۱۹۸۱/۱۳۶۰ش. "دفتر هیات ملی آموزش دبستان" کشور تایلند طرح و ایده کتابخانه سیار را پذیرفت و بیشتر دبستان های این کشور از برنامه جعبه کتاب یا کتابخانه سیار بهره مند شدند.
اعلام جایزه گسترش خواندن آساهی IBBY – Asahi با بدترین توفانی که تا آن هنگام در تایلند رخداده بود، هم زمان شد.
مسئولین طرح بی درنگ تصمیم گرفتند مبلغ جایزه را برای تهیه و توزیع کتابخانه سیار برای بهره گیری در آموزشگاه های روستایی استان های "سورات تهانی" و "ناکورن ستامارات" که در این رویداد طبیعی ویران شده بودند، به کار ببرند.
طرح کتابخانه سیار تایلند به عنوان طرحی بین المللی و موفق شناخته شده است و کشورهای دیگری همچون لائوس، ویتنام، لبنان و مصر که نیازهای همسانی به گسترش خواندن داشته اند، این طرح را اجرا کرده اند.
دستاورد مثبت اهدای جایزه ترویج خواندن آساهی IBBY به کشور تایلند، پشتیبانی دانشگاه سرینا کارین ویروت از خانم سامبون سینگ کامافان برای راه اندازی رشته دانشگاهی ادبیات کودکان را فراهم ساخت.
در نتیجه از سال ۱۹۹۷/۱۳۷۶ش. هر ساله ۲۵ دانشجو در این رشته نام نویسی کرده اند و دانش آموختگان این رشته به آموزگاری، نویسندگی، تصویرگری، ترجمه، ویراستاری، نشر کتاب، کتابداری، کتاب فروشی، قصه گویی و نیز برخی به هماهنگی برنامه کودکان در رسانه های گروهی پرداخته اند.
