گشایش کتابخانه‌ی «باران» در بندر کوهستک
ترویج کتاب و کتابخوانی از آن راه‌های پر پیچ‌و‌خمی است که انتها ندارد. هر‌چه پیش بروی زیبایی راه بیش‌تر می‌شود و دشواریِ پیمودنِ مسیر لذت‌بخش‌تر. گام‌های نخست همیشه کوچک‌اند اما آهسته، شکیبا و استوار. کتابخانه‌ی «باران»، دومین کتابخانه‌ی «با من بخوان» در شهرستان سیریک، ثمره‌ی همین گام‌های استوار است.
داستان این کتابخانه از کمپین «یک ترویج‌گر، یک کیسه‌ی کتاب» آغاز می‌شود. زهرا هیبتی، ترویج‌گر اهل بندر کوهستک، مرکز بخش بمانی در شهرستان سیریک استان هرمزگان، در سال 1399 به کمپین پیوست و کودکان کوهستک را با کتاب و ادبیات آشنا کرد. اندک‌اندک کودکان به بلندخوانی و ادبیات علاقه‌مند شدند اما کتاب‌های باکیفیت یه میزان کافی در اختیار نداشتند. این شد که در سال ۱۴۰۰ درخواست راه‌اندازی کتابخانه‌ی کودک و نوجوان در بندر کوهستک به گروه کتابخانه‌های «با من بخوان» ارائه شد.
با پشتیبانی مالی شرکت‌های «ایداج و بالین‌تک» مراحل راه‌اندازی کتابخانه به‌سرعت طی شد. در زمستان ۱۴۰۰ طراحی فضاسازی انجام شد، بیش از ۲۰۰۰ جلد کتاب باکیفیت به همراه دستنامه و فعالیت‌های در پیوند با کتاب‌ها به کوهستک ارسال شدند، سه داوطلب کتابداری در کارگاه «کتابداری کودک» شرکت کردند و در ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، کتابخانه‌ی باران با حضور زهره قایینی، مدیر موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و سرپرست برنامه‌ی ترویج کتابخوانی «با من بخوان» و مسئولان کوهستک آغاز به کار کرد. این‌گونه نه یک کوله‌ی کتاب که کتابخانه‌ای کودک‌محور رو به کودکان بندر کوهستک آغوش گشود.
داستان کتابخانه‌ی «با من بخوان» باران این‌جا به پایان نمی‌رسد. ترویج‌گران سیریکی گام‌های نخست را با انگیزه‌ی بسیار برمی‌دارند. گام‌هایی که اکنون به پشتوانه‌ی «کتابخانه‌ی آفتاب»، نخستین کتابخانه‌ی «با من بخوان»، و کتابخانه‌ی «باران» بلندتر می‌شوند.
