عکس هایی را که از مجلات مختلف چیده بودم روی میز، جلوی کودکان قرار دادم.
آن ها را به گروه های دونفری تقسیم کرده و خواستم هرگروه ۴ عکس از روی میز انتخاب کنند، اما به یک گروه فقط یک تصویر دادم.
عکس ها را به دلخواه و مطابق سلیقه خود روی کاغذ چسباندند. چند مجله رشد همراهم بود. صفحه هایی را به آن ها نشان دادم که تصاویری داشت. در کنار این تصویرها، متنی نوشته شده بود. درباره ارتباط عکس ها و نوشته ها گفت و گو کردیم و این که عکس چه کمکی به درک مطلب می کند و در بر دارنده چه چیزی باید باشد که بتواند کنار مطلبی باشد.
از کودکان خواستم عکس هایی را که انتخاب کرده بودند به موضوعی ربط دهند و داستانی بنویسند یا رویدادی را باز سازی نمایند. کودکان در گروه های دونفری فکرهای شان را روی هم می ریختند و برای نوشتن چیزی به توافق می رسیدند.
گروهی که فقط یک عکس داشت با خلاقیتی بالا، سایه درختی را که در عکس بود نقاشی کرده و داستانی در مورد درختی تنها که با سایه اش دوست شده بود، نوشتند.
اجازه داشتند کارشان را فقط با کمک یک وسیله تزیین کنند. هرگروه به شکلی از مدادش برای تزیین کار خود استفاده کرد. عده ای با خردکردن نوک مداد، گروهی دیگر با کشیدن مداد روی دستمال کاغذی و کشیدن آن روی کاغذ.
کارهای شان را روی دیوار به نمایش گذاشتم و هرگروه مطالب گروه دیگر را بلندخوانی کرد. ساعتی شاد برای کودکان بود و به شوق آمده بودند. هم نوشتند، هم خواندند و هم کاردستی درست کردند.
این فعالیت را نیره آقا تهرانی در انجمن دوست داران ادبیات کودک اصفهان اجرا کرده است.
