مجموعه ی ۵۷ قطعه شعر در قالب سپید (آزاد) است که در آن ها شاعر به توصیف صحنه‌هایی از زندگی و حالات و احساساتش می پردازد.
عنصر خیال در اشعار حضور پررنگی دارند. شاعر از استعاره بسیار بهره برده و از عناصر پیرامونی نمادهایی برای بیان رویدادهای عاطفی و احساسی خلق کرده که در نتیجه شعر چند لایه و دارای ابهام هستند.
موضوع اشعار بیان عواطف و احساسات گلایه‌آمیز و منتقدانه شاعر است. به‌نظر می‌رسد مخاطب نوجوان به‌خصوص دختران ارتباط خوبی با اثر پیدا کند. اشعار بسیار با دنیای ذهنی مخاطبان نوجوان هماهنگ است، زبان استعاری و قابل فهم است. به کار بردن اصطلاح ها و اشاره‌ها به برخی از ضرب‌المثل‌ها و تعبیرهای زبان فارسی از امتیازهای اثر است.
