مادران شاغل، شادتر از مادرانی هستند که در دوران خردسالی کودک شان، در خانه می مانند.
این نتیجه یک پژوهش جدید است. پژوهشی که بر روی ۱۳۶۴ مادر آمریکایی با سطح تحصیلات و فرهنگ و طبقات گوناگون اجتماعی انجام شده است. پژوهش در سال ۱۹۹۱ آغاز شده و این مادران پس از به دنیا آوردن کودکان شان برای مدت بیش از ۱۰ سال، با مصاحبه ها و مشاهدات پیوسته بررسی شده اند.
نتیجه این پژوهش در شماره این ماه نشریه روانشناسی خانواده چاپ شده است. در این پژوهش نشان داده شد که مادرانی که کار می کنند، از مادرانی که در دوران خردسالی کودک در خانه می مانند، کمتر با علائم افسردگی روبه رو می شوند و انسان های موفق تر و شادتری هستند. هم چنین مشخص شد که این احساس خوب بین مادرانی که به طور پاره وقت کار می کنند با مادرانی که تمام وقت کار می کنند تفاوتی ندارد.
اما، پژوهشگران دریافتند، که مادرانی که به شکل پاره وقت کار می کنند، به اندازه مادرانی که در خانه کنار فرزندشان می مانند، به کودک رسیدگی می کنند. آن ها به همان اندازه به نیازهای کودک توجه می کنند و در آموزش او مشارکت دارند. این مادران بیشتر از مادرانی که به شکل تمام وقت کار می کنند می توانند به نیازهای کودک شان رسیدگی کنند. پژوهشگران نتیجه گرفتند که شغل های پاره وقت زنان، به رشد و رفاه و سلامت خانواده کمک می کند. بنابراین بر اساس این نتیجه، پیشنهاد کرده اند که دولت ها یا سازمان های استخدام کننده، حقوق و مزایای بیشتری را برای شغل های پاره وقت در نظر بگیرند.
