نتایج یک پژوهش جدید نشان می دهد مادرانی که کمتر کنترل گر و بیشتر مهربان هستند، روابط بهتری با کودکان خود دارند.
بر اساس نتایج این پژوهش، کودکان باید از حق انتخاب برخوردار باشند تا بتوانند رشد کنند. اما،مادران کنترل گر، تلاش می کنند تا درهر لحظه به جای فرزندشان تصمیم بگیرند و او را به سویی که به نظرشان درست است هدایت کنند.
برای مثال، هنگام بازی، مادر تصمیم می گیرد که کودک با چه چیزی و چگونه بازی کند. کودکان این مادران، نسبت به مادر خود احساس خوبی ندارند و کمتر با آن ها رابطه عاطفی برقرار می کنند. پژوهشگران دانشگاه میسوری آمریکا این موضوع را بر روی گروهی از کودکان ۱ تا ۵ ساله و مادران آمریکایی- اروپایی، آمریکایی -مکزیکی و آمریکایی- آفریقایی آن ها انجام داده اند. آن ها رفتار کنترل گرانه مادران را در هنگام همراهی کودک شان در یک بازی بررسی کردند.
آن ها دریافته اند که هرچه مادر بیشتر خوی کنترل گری داشته باشد، کمتر می تواند با کودک خود ارتباط استواری برقرار کند. آن ها همچنین دریافتند که مادرانی از نژادهای مختلف، میزان متفاوتی از کنترل گری از خود بروز می دهند. بر این اساس مادران آفریقایی، آمریکایی، بیشتر از دو گروه دیگر در ارتباط با فرزندان زیر پنج سال خود کنترل گری نشان می دهند.
در این پژوهش هم چنین مشخص شده که اگر یک مادر کنترلگر اما مهربان باشد، کمتر احساس منفی نسبت به خود در کودکش ایجاد می کند. به این ترتیب، مادرانی که کنترل گر هستند و رفتار محبت آمیزی نیز با فرزند خود ندارند، بیشتر از کودک خود فاصله خواهند گرفت.
این پژوهشگران به مادران توصیه می کنند که هنگام حمایت از فرزندان شان در زمان بازی، رفتار گرم و محبت آمیزی را از خود بروز دهند تا با گذشت زمان، رابطه سالم و صمیمانه ای را بین خود و فرزندشان بسازند.
