چندین سال پیش به همت نوجوان ۱۳ ساله‌ای در گوشه‌ای از کهن‌شهر نطنز موزه‌ای برپا شده است. موزه‌ای که توانست نام سعید محمدجواهری را به عنوان کوچک‌ترین موزه‌دار ایران سر زبان‌ها بیاندازد. او این موزه را در زیرزمین خانه خودشان راه انداخت و اسم آن را کُلوک گذاشت. چرا که او معتقد بود که خودش در بین موزه داران پیشکسوت مثل یک کوزه شکسته است، کلمه «کُلوک» (در زبان محلی شهر نطنز) به معنی کوزه شکسته است.
با توجه به اینکه پدر سعید محمد از گذشته از آن دسته افرادی بود که به خرید و جمع‌آوری اشیا قدیمی و آنتیک علاقه داشت و تا آن زمان مجموعه خوبی را جمع‌آوری کرده بود لذا مجموعه آثار خریداری شده توسط او اولین آثار موزه کُلوک را تشکیل دادند اما بعدها آثار اهدایی مادربزرگش (مادر مادرش) و اشیائی که گاهی خودش می‌خرید هم به این موزه اضافه شدند. موزه کُلوک در سال ۱۳۹۲ افتتاح شد.
با افتتاح موزه حالا دیگر آنجا فقط یک زیرزمین نبود بلکه تبدیل به مکانی پر از قصه شده بود چون همه اشیاء موزه او یک قصه داشتند. آثار موزه کُلوک وسایلی مثل مجموعه مجمر (سینی‌های بزرگ)، کلید، قفل، سماور و فانوس هستند، آثاری که هر کدامشان برای رسیدن به موزه کُلوک قصه‌ای دارند، قصه‌ای که سعیدمحمد جواهری آن را روایت می‌کند. او آثار موزه کُلوک را داخل ویترین قرار نداده، هدف او از این کار این بوده است که بازدیدکنندگان موزه خصوصاً بچه‌ها بتوانند با خیال راحت به آثار موزه دست بزنند چون خودش همیشه از وقتی بچه بود آرزو داشته آثار موزه را لمس کند اما این امکان برایش وجود نداشته است. در حقیقت او با این کار خواسته یکی از آرزوهای دوره کودکی خودش را برآورده کند.
آنطور که سعید محمد می‌گوید موزه کُلوک همیشه باز و بازدید از آن برای همه مردم دنیا رایگان است چون سعید محمد دلش می‌خواهد همه مردم بتوانند به موزه او بروند.
پس حالا که او این‌طور می‌خواهد پیشنهاد ما این است که اگر روزی، روزگاری گذرتان به سمت اصفهان و شهر نطنز افتاد حتماً سراغ «موزه کُلوک» را بگیرید، چون این روزها دیگر پسر جوانی منتظر شماست تا داستان موزه کُلوک را برایتان تعریف کند. بیشتر از این او را منتظر نگذارید.
