آسترید لیندگرن بیگمان نامدارترین نویسنده سوئد و تأثیرگذارترین نویسنده بر ادبیات کودکان به شمار می رود. کتابی که بی درنگ لیندگرن را بلند آوازه کرد و تأثیری جدی بر آثار مربوط به کودکان به جا گذاشت، «پی پی جوراب بلند» بود. این کتاب به بیش از ۹۰ زبان برگردانده شده است و از آثار محبوب کودکان به شمار می‌آید.
لیندگرن به پاس تخیل خود جایزه های بی شمار بین المللی و کشورهای اسکاندیناوی گرفته است. لیندگرن تقریبا در آغاز حرفه نویسندگی در ۱۹۵۸ نشان هانس کریستین اندرسن را برای نگارش «پی پی جوراب بلند» دریافت کرد.
لیندگرن همچنین یک چهره عمومی برجسته و بانفوذ نیز بود، و سهمی اساسی در بحث ها و گاه وضع قوانینی در زمینه حقوق کودکان و جانوران، جنگ و سیاست عدم خشونت، و مسائل فرهنگی متفاوت داشت. در سال ۱۹۷۶ با نگارش رساله‌ای تند درباره سیاست های مالیاتی به سقوط حکومت سوئد کمک کرد.
آسترید در نوامبر سال ۱۹۰۷ در یک خانواده کشاورز در روستای دیمربای در ایالت جنوبی اسمولند سوئد زاده شد. او دومین فرزند ساموئل اگوست اریکسون و هانا بود. پدرش روی زمین کشاورزی اجاره‌ای در ناس، محل اقامت کشیش محل در کناره روستا کار می‌کرد. او چهار فرزند داشت، یک پسر و سه دختر. به نظر لیندگرن، کودکی‌اش شاد و سرشار از ماجرا بود. تنها کار روی مزرعه رشته شادی‌ها و بازی ها را از هم می‌گسیخت. لیندگرن همیشه از کودکی شادمانه‌اش به عنوان نقطه اوج انگیزش خود به کار نویسندگی یاد کرده است.
آسترید لیندگرن در کنار ماکت شخصیت کتابش، پی پی جوراب بلند
او در خانه‌ای بزرگ شد که پدر ومادرش به یکدیگر و فرزندانشان دلبسته بودند و این روابط در آن دوره زیاد معمول نبود. لیندگرن به وابستگی ویژه پدر و مادرش اعتماد داشت و همواره یاد آور می‌شد که خود و خواهران و برادرش آزادی و امنیت را در سال‌های نخستین زندگی‌شان تجربه کرده‌اند. فرزندان اریکسون باید از وقتی که توانایی‌اش را می‌یافتند، روی زمین کار می‌کردند. کار در آن‌ها احساس مسئولیت و اعتماد به نفس پدید می‌آورد، اما آن‌ها می‌توانستند با وجود محدودیت‌هایی، با خرسندی به بازی‌های خود بپردازند. لیندگرن هیچ راهی را بهتر از بازی آزادانه با رعایت موازین اخلاقی انعطاف پذیر نمی‌دانست.
آسترید لیندگرن در رشته منشی گری تحصیل کرد و در ۱۸ سالگی کودکی به دنیا آورد. او ناچار شد سرپرستی کودک را به خانواده‌ای دانمارکی واگذار کند. این تجربه تلخ، در توصیف دردناک او از زندگی کودکان تنها و رها شده بازتاب یافته است. همین که پایگاه اجتماعی و مالی آسترید تثبیت شد، پسرش را به خانه بازگرداند. در سال ۱۹۳۱ با استور لیندگرن ازدواج کرد و صاحب فرزندانی شد. همسرش به زودی در گذشت، و او دیگر ازدواج نکرد. در سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۷۰ در بزرگترین انتشارات کودکان در سوئد، «ربن و شورگن» کار می‌کرد. انتشارات «رابن و شوگرن» نویسندگان سوئدی را به کار بیشتر بر می‌انگیخت و بهترین آثار ادبیات کودکان بین المللی را به سوئد می‌آورد.
انتشار نخستین کتاب لیندگرن بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نشان دهنده علاقه شدید او به آموزش و پرورش و روان شناسی کودک و نیز ارتقا آگاهی همگانی از حقوق کودکان بود. لیندگرن به تمامی در جبهه کودکان باقی ماند، و همواره شیوه‌های سلطه جویانه و تعلیمی سنتی را مورد انتقاد قرار داد. به پیامد جنگ، ادبیات روستایی و ماجراجویانه اولیه کودکان، سطحی و دروغین به نظر می‌رسید. کارهای لیندگرن خوانندگان جوان را به زندگی روزمره نزدیک‌تر می‌ساخت و لحن شاد و خوش بینانه ای داشت. لیندگرن در کنار نویسندگانی مانند «لنارت هلسینگ» و «تاو جانسون» بر ادبیات کودکان سوئد تاًثیر گذاشت و پایگاه آن را در جامعه تغییر داد. او با نوشتن در همه ژانرها و سبک‌های ممکن، پیوسته هنجارها و نقش‌های مرسوم را، سازگار با مفاهیم آموزش و پرورش و نیز اصول هنری زیر پا می‌گذاشت.
استعداد لیندگرن در قصه‌گویی تنها بخشی از توانایی های اوست. او توانست مهر و توجه میلیون ها کودک و بزرگسال را به سبب توجه‌اش به انسانیت و شرافت به خود جلب کند. لیندگرن هم در زندگی و هم در ادبیات همواره جانبدار تنگدستان و آسیب دیدگان بود، چه کودکان، چه بزرگسالان یا حیوانات. جایزه صلح ۱۹۷۸ تجارت کتاب «آنان» و «مدال آلبرت شوایتزر» از سوی انستیتو رفاه حیوانات ایالات متحده در سال ۱۹۸۹ به همین دلیل به او تعلق گرفت. افزون بر این‌ها، دو جایزه به نام او اختصاص یافته است. در سال ۱۹۶۷ به مناسبت شصتمین سال تولد آسترید لیندگرن انتشارات «ربن و شورگن» جایزه نقدی را بنیاد نهادند که هر ساله در زاد روز تولد لیندگرن به نویسنده‌ای سوئدی زبان اهدا می شود. پس از مرگ لیندگرن در سال ۲۰۰۲ دولت سوئد نشان یادبود آسترید لیندگرن ( آلما) را پدید آورد تا زندگی و آثار او را در حافظه جمعی زنده نگه دارد و رشد ادبیات ناب کودکان و نوجوانان را ترغیب و ترویج کند. این جایزه که مبلغ آن ۵ میلیون کرون است بزرگترین جایزه نقدی جهان در حوزه ادبیات کودک و نوجوان به شمار می آید. بزرگترین بیمارستان کودکان سوئد در استکهلم نیز به نام این نویسنده نامگذاری شده است.
همچنین پارکی به نام «دنیای آترید لیندگرین» به یاد او ساخته شده است که شخصیت داستان‌های‌اش در آن زنده می‌شوند.
آسترید لیندگرن در سال ۲۰۰۲ و در سن ۹۴ سالگی درگذشت. از آثار او که به فارسی ترجمه شده است می‌توان به کتاب‌های «پی پی جوراب بلند»، «پسرم می یو»، «برادران شیردل»، «مگ آتش پاره»، «راس‍م‍وس و م‍رد آواره»، «رنیا دختر یک راهزن»، «دلخوشی های دهکده من»، مجموعه «کارلسون»، «ماجراهای امیل» و «پرنده قرمز» اشاره کرد. خانواده آسترید لیندگرن، حق انتشار کتاب «پرنده قرمز» به فارسی را در ایران به انتشارات موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و برنامه «با من بخوان» پیشکش کرده‌اند. درباره‌ی شگردهای خواندن «پرنده‌ی قرمز»، در این‌جا بخواند.