۷ آوریل ۲۰۱۷ برابر با ۱۸ فروردین‌ماه ۱۳۹۶ روز جهانی بهداشت با موضوع «افسردگی» و شعار «بیایید صحبت کنیم» برگزار می‌شود.
افسردگی علت عمده بسیاری از بیماری‌ها و ناتوانی‌ها در سراسر جهان است. با توجه به آمارهای اخیر سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان با مشکل افسردگی زندگی می‌کنند که این آمار از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵، ۱۸ درصد افزایش یافته است. عدم پشتیبانی از افراد دارای اختلالات روانی و ترس از بدنام شدن، از دسترسی بسیاری از افراد به درمان مورد نیاز برای داشتن زندگی سالم و مولد، ممانعت کرده است.
بر همین اساس و بنا بر آمارهای جدید منتشر شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، کمپین امسال این سازمان با عنوان «افسردگی: بیایید صحبت کنیم» شکل گرفته است. به طور کلی هدف این کمپین این است که بسیاری از مردم افسرده در هر کجای جهان نیاز به کمک دارند.
دکتر مارگارت چان، مدیر کل سازمان بهداشت جهانی در این باره گفته است: «این ارقام جدید، زنگی بیدار باش برای همه کشورها است تا بازبینی‌ای نسبت به رویکردهای خود به سلامت روانی داشته باشند و با انجام فوریت‌هایی که در خور آن است، اقدام به درمان آن کنند.»
افسردگی در کودکان
طبیعی است که کودکان گاهی احساس ناراحتی، شکست یا خشم کنند یا بدخلق شوند؛ اما زمانی که احساسات و تفکرات منفی در کودک برای مدت زمانی طولانی به طول انجامد و عملکرد کودک را برای انجام کارهای معمول‌اش محدود کند، احتمال دارد که این بروز افسردگی در کودک باشد.
افسردگی نوعی اختلال رفتاری است. اصلی‌ترین نشانه‌ی آن زمانی است که کودکان برای هفته‌ها، ماه‌ها یا شاید مدت زمان بیشتری ناراحت، ناامید یا خشمگین هستند. رفتار دیگری که نشانه‌ی احتمال افسردگی در کودکان است، تفکرات منفی است. این رفتار شامل تمرکز بر مشکل‌ها و عیب‌ونقص‌ها، نکوهش بیش از حد هر چیز و هر کس و انتقاد از خود و همچنین گله و شکایت کردن فراوان می‌شود.
افسردگی می‌تواند در میزان تمرکز، انرژی، خواب و اشتها مداخله کند. احتمال دارد کودکان افسرده علاقه و اشتیاق خود را به انجام فعالیت‌های مختلف و تکالیف مدرسه از دست بدهند، خسته به نظر بیایند، به راحتی تسلیم شوند و دست از کاری که در حال انجام آن بودند، بکشند و از خانواده و دوستان‌شان کناره‌گیری کنند.
هنگامی که کودک دچار افسردگی شده، برای او بسیار سخت است که دست به کاری بزند؛ حتی انجام کاری که همیشه از آن لذت می‌برده است. افسردگی می‌تواند باعث احساس بی‌ارزشی و طردشدگی در کودک شود و همچنین احساس کند کسی او را دوست ندارد. افسردگی می‌تواند مشکل‌های روزمره زندگی را در نظر فرد بسیار سخت‌تر از آنچه که واقعا هست، جلوه دهد. هنگامی که افسردگی شدید باشد، می‌تواند کودک را به سوی فکر کردن درباره‌ی خودآزاری یا خودکشی هدایت کند.
افسردگی را بشناسید
برای پدران و مادران و سایر بزرگسالان بسیار سخت خواهد بود که دریابند کودکی دچار افسردگی شده است. بسیاری از علائم افسردگی در ابتدا ممکن است به نظر یک رفتار عادی بیایند. برای مثال تندمزاجی و خلق‌وخوی عصبانی ممکن است تنها یک نگرش بد یا بی‌احترامی از جانب کودک به نظر بیاید یا انرژی کم یا کمبود علاقه در کودک ممکن است اینگونه به نظر بیاید که او نمی‌خواهد تلاش کند. احتمال دارد پدران و مادران (و کودکان و نوجوانان) متوجه نشوند که این رفتارها می‌توانند از نشانه‌های افسردگی در فرد باشند.
چراکه افسردگی از راه‌های مختلف خود را بروز می‌دهد و ممکن است تشخیص آن سخت باشد. اگر احساس ناراحتی و خلق‌وخوی بد برای هفته‌ها در فرد ادامه پیدا کرد، بهتر است به پزشک مراجعه کند.
