عباس سیاحی

عباس سیاحی ، کارشناس زبان‌آموزی پایه در سال ۱۳۱۱ در اردستان در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد که در عین حال از اولا‌د حکیم‌الملک معروف بود.

زندگی او در کودکی فقیرانه و روستایی بود. سیاحی در گفت‌وگویی که با موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان در سال ۱۳۸۱ انجام داده بود، دوران کودکی خود را اینچنین بازگو کرد:

«زندگی دوران کودکی‌ام فقیرانه و روستایی بود. در آن زمان اردستان یک مدرسه داشت: دبستان و دبیرستان سینا که دبستانش در سال ۱۳۱۴ تأسیس شد. جالب است بدانید که این معلم و مؤلف کلا‌س اولی، خودش کلا‌س اول را نخوانده است! در ده سالگی به مدرسه رفتم و چون سنم بالا‌ بود، در کلا‌س دوم نشستم و خودم را به هر زحمتی بود، کشاندم و به کلا‌س رساندم. البته زحمت و همراهی آموزگار هم کارساز بود. مدرسه‌ ما آن زمان چند آموزگار خوب داشت که همه گمنام مردند. اما یادشان و نام نیکشان در دل بچه‌های اردستان زنده است.

از کلا‌س سوم دبستان به بعد، تابستان‌ها به تهران می‌آمدم و میوه فروشی می‌کردم و خرج مدرسه‌ام را درمی‌آوردم. در آغاز پاییز به اردستان برمی‌‌گشتم و به درس خواندن ادامه می‌دادم. به همین ترتیب، تا کلا‌س نهم و در واقع سیکل اول دبیرستان را در اردستان درس خواندم. بعد به تهران آمدم و وارد دانشسرای مقدماتی شدم.»

در سال ۱۳۳۲ از دانشسرای مقدماتی دانش‌آموخته شد. در سال ۱۳۳۷ با تشکیل نخستین دوره رشته آموزش ابتدایی وارد دانشسرای عالی شد و از آنجا لیسانس گرفت. سپس آموزگار کلا‌س اول و معلم آموزگاران کلا‌س اولی شد. عباس سیاحی در این زمینه گفته است: «انگار به تلا‌فی اینکه کلا‌س اول را نخوانده بودم،‌ کلا‌س اولی شدم. از بچه‌‌‌هایش گرفته تا معلمش و کتابش و خواندنی‌هایش و صداکشیدن و خط زمینه‌ای برای تخته سیاهش...».

سیاحی در برنامه‌ تربیت سپاه دانش و مبارزه با بی‌سوادی به همه جای ایران سفر کرد. او خود در این زمینه می‌گوید: «در مرکز آموزش روستایی گرمسار و قاینات و آموزش روستایی شهرکرد و جیرفت آموزگار تربیت کردم و هنوز شاگردهایم بهترین معلم‌ها هستند. به تمام آموزگاران روستاها که در پیکار با بی‌سوادی کلا‌س داشتند، آموختیم که یک کتاب با نام دهنامه با دانش‌آموزان خود بنویسند، کتابی درباره روستا و محله خود. این کتاب‌ها که میراث فرهنگی این سرزمین‌اند، هنوز باید در کتابخانه‌ها باشند. اگر بگویم ده هزار جلد کتاب به این شکل نوشته شد، باورتان نمی‌شود.»

عباس سیاحی و همکارانش از سال ۱۳۴۴ خط زمینه را به کتاب فارسی اول دبستان وارد کردند.