مجموعه «ماجراهای خرس و خرگوش صحرایی» را امیلی گرویت نوشته و تصویرگری کرده است. این مجموعه، داستان‌هایی ساده دارد که هم به ویژگی‌های جانوری خرگوش و خرس پرداخته مانند دوست داشتن عسل و ماهی، و هم ویژگی‌های انسانی به این دو داده از ماهیگری گرفته تا قایم‌باشک بازی و برف‌بازی. خرس و خرگوش، گاهی لباسی انسانی به تن دارند مانند کلاه و شال‌گردن و گاهی با تن‌پوش جانوری خودشان نقش‌آفرینی می‌کنند. تصویرگری کتاب، این دوگانه انسانی/جانوری را به زیبایی بازتاب داده. خردسالان هم ویژگی‌های ظاهری این جانور را می‌بینند و می‌آموزند که خرگوش و خرس چه شکلی هستند و هم آنها را در بازی‌های انسانی تماشا می‌کنند. مبنای این کتابها بر دوستی و همکاری میان این دو جانور است اما چالش‌های این دوستی را هم نشان داده از خرگوشی که نمی‌خواهد هیچچیز را با خرس شریک شود تا خرسی که گاهی کمی خنگ است و گاهی یاریگر و نجات‌دهنده. در هر جلد یکی از دو شخصیت در رفتار بر دیگری برتری دارد و مسئله داستان را حل می‌کند و قهرمان آن کتاب است.
در جلد «ماهیگری» خرگوش و خرس به ماهیگیری رفته‌اند و هر چه با قلاب می‌گیرند بیشتر آشغال‌هایی است که انسان‌ها توی آب ریخته‌اند تا بالاخره صبرشان آنها را به ماهی می‌رساند. در این جلد نقش‌افرین اصلی، خرس است که زور بیشتری برای ماهیگری دارد و ویژگی ماهیگیر بودن هم از ویژگی جانوری خرس است نه خرگوش! کتاب واژه‌های کمی دارد گاهی برای هر چند صفحه، تنها یک جمله نوشته شده و گاهی فقط یک عبارت تکرارشونده: «خرس یک چیزی گرفت.»
«شریک» درباره خودخواهی خرگوش است که هرچه به دست می‌آورد یا پیدا می‌کند برای خودش می‌خواهد و نمی‌خواهد آن را با خرس شریک شود، از گل گرفته تا تا بستنی و بادکنک. عبارت تکرار شونده این داستان، این است: «مال من!» اما در پایان داستان وقتی خرگوش کندوی عسل را هم برای خودش می‌خواهد در دردسر بزرگی می‌افتد و خرس نجاتش می‌دهد. خرگوش یاد می‌گیرد شریک بودن یعنی دوستی در همه چیز و مراقبت از یکدیگر! این کتابها مهارت‌های ساده و کاربردی را به کودکان آموزش می‌دهد.
دو جلد دیگر با عنوان‌های «خرس کجاست؟» و «برف‌بازی» بیشتر بازی و سرگرمی و شیطنت است البته در کتاب «خرس کجاست؟» بچه‌ها شمارش یک تا ده را می‌بینند و یاد می‌گیرند و در «برف‌بازی» یک روز شاد را تجربه می‌کنند.
این مجموعه با داستان‌های ساده، هیجان‌انگیز و تازه می‌توانند تجربه شیرینی در آموزش و سرگرمی باشند.
جمله‌های ساده این کتاب برای کودکانی که تازه خواندن را آموخته‌اند، مناسب هستند و به آنها اعتمادبه نفس می‌دهند تا خودشان خواندن را تمرین کنند. چون بیشتر کتاب تصویری است و واژه‌های کمی دارد بزرگسالان می‌توانند کتاب را مقابل فرزند خردسال‌شان بگذارند تا با دیدن تصویرها خودش داستان کتاب را حدس بزند. یک بار خواندن واژه‌ها، داستان را برای همیشه در ذهن کودک ماندگار می‌کند و برای دفعه‌های بعد، کودک می‌تواند با دیدن تصویرها خودش جمله‌های بیشتری به داستان اضافه کند. این کار سبب پرورش خلاقیت و واژه‌سازی در ذهن و زبان خردسالان می‌شود.
