شما مهمترین فردهستید
شمابه عنوان پدریا مادر یک کودک پیش دبستانی، نقش مهمی در رشد و پرورش کودک دارید. بچه های کودکستانی همواره در حال آموختن دانستنی ها ومهارت های ارزشمندی هستند در خواندن، نوشتن و موفقیت در مدرسه، زمانی که بزرگتر می شوند، به آن ها کمک می کند. مهم است که شما کودک تان را به دقت زیر نظر داشته باشید پیوسته نتیجه ی مشاهدات خود را با مربیان، مددکاران کودک و مراقبان بهداشت در میان بگذارید. اگردر فرزندتان نشانه هایی غیرعادی بروز کند، در میان گذاشتن موضوع مهارت ها و نگرانی های احتمالی با آن ها از ناکامی های بعدی پیشگیری می کند.
هرکودکی منحصر به فرد است
احتمالا کودک شما خواندن را فراخواهد گرفت و با گذشت زمان خواننده ی خوبی خواهد شد. اما ما می دانیم که کودکان از راه های متفاوتی خواندن را می آموزند و مهارت های اولیه ی خواندن را در سطوح مختلف و با تجربه های گوناگون فرا می گیرند. شاید برای شماری از کودکان، یادگیری خواندن آسان به نظربیاید، اما دیگرکودکان با همان گونه فراگیری که برای هم سن و سالان خودشان طبیعی است، مشکل پیدا می کنند.
چه زمانی باید نگران شوید؟
حتی هنگامی که کودکان در سطح متفاوتی پیشرفت می کنند، یک روند مشخص یا معمولی وجود دارد که باید راهنمای شما در فکر کردن باشد. بیشتر بچه ها در دوران رشد خود با مشکلاتی روبه رو می شوند و بسیاری از آن ها با کمی تمرین اضافی و توجه ویژه آن را جبران می کنند، با این حال اگر فرزندتان دچار مشکل شد، شما حق دارید نگران شوید، به ویژه اگر او افسرده به نظر برسد.
مادران و پدران بیشتر وقت ها اولین کسانی هستند که متوجه می شوند کودک شان مسئله ای دارد. گاهی مربیان می گویند که آن ها هم نگران اند و این غیرطبیعی نیست که متخصصان کودکان یا مراقبان بهداشت به شما سفارش کنند که مراقب جنبه هایی از رشد فرزندتان باشید. چه با این هشدارها موافق باشید چه نباشید، جان کلام این است: منتظر نمانید.
اطلاعاتی گردآوری کنید که در تصمیم گیری آگاهانه به شما کمک کنند و زود دست به کار شوید، زیرا پژوهش ها نشان داده اند وقتی درخواست کمک فرا می رسد، بهتر است هر چه زودتر به این درخواست پاسخ داده شود.
اقدام به موقع بهتر است
اگر کودک شما مشکلات یادگیری دارد، هیچ وقت برای جست وجوی راه هایی که در دستیابی او به موفقیت کمک کند، زود نیست. شاید فکر می کنید او باید بتواند کاری را که هنوز از عهده ی آن برنمی آید، انجام دهد. شاید هم به طور کلی فکر می کنید رشد فرزندتان طبیعی است. در هر دو مورد، اگر کودک تان باید کمک های ویژه، و مشخصی دریافت کند، باید با کارشناسان مشاوره کنید.
افراد زیادی هستند که می توانند در حل مشکل فرزندتان تا کسب موفقیت، با شما همراهی کنند. می توانید از مربی، آموزگار، مدیر، مسئول بهداشت مدرسه، کتابدار، همسایگان، متخصصان کودکان یا روحانیان کمک بگیرید تا در یافتن راهکارهای مناسب، به شما کمک کنند.
به یاد داشته باشید که با آموزش درست و پشتیبانی از کودکان، کمابیش تمام آن ها از همان آغاز می توانند خوانندگان خوبی باشند.
آنچه می توانید بعد از این مرحله انجام دهید…
نظارت کنید
در زیر به مواردی که ضرورت دارد با مشاهده ی آن ها مراقب فرزند پیش دبستانی خود باشید، اشاره می شود:
- به کاربردن واژگان خیلی کوتاه یا پیشرفت آهسته در یادگیری واژگان
- ناتواتی در یافتن واژگان درست و سخن گفتن با استفاده از جمله های خیلی کوتاه
- داشتن مشکل در یادگیری حروف الفبا، تطبیق صداهای مربوط به حروف و واژگان قافیه دار، با وجود دیدن آموزش مناسب در این زمینه
- مشکل در به یادآوری زنجیره وار اعداد، حروف الفبا، روزهای هفته
- اشکال در تلفظ واژگان ساده
- اشکال در فهم راهنماهای کار ساده، و پرداختن به کارهای روزمره
- اشکال در یادگیری رنگ ها و شکل ها
- داشتن بی قراری درمقایسه با کودکان همسن خود و حواس پرتی
- تاخیر در انجام حرکات ظریف، مشکل درگرفتن مدادرنگی و مداد شمعی، بلند کردن اشیای کوچک با دست وکشیدن شکل های ساده
- پرهیز جدی ازفعالیت های مشخص، مانند قصه گویی و به نوبت حرف زدن
- بهتر است در زمان ها و حالات مختلف مراقب کودک تان باشید. از یک دفترچه برای نوشتن آنچه او انجام می دهد یا نمی دهد، استفاده کنید. به یاد داشته باشید نیازی نیست همه چیز را یادداشت کنید. نقاط ضعف یا قوت او را که بیشتر مورد توجه شما هستند، بنویسید.
- فراموش نکنید از فرزندتان درباره ی کارهایی که انجام آن ها برایش آسان یا دشوار است، بپرسید.
- به این پرسش ها بسنده نکنید. از او در این باره که چگونه می توان یادگیری را برای او راحت تر و سرگرم کننده تر ساخت، نظرخواهی کنید!
- یادتان باشد که بیشتر کودکان، گاهی یک یا چند مورد از این رفتارهای نگران کننده را نشان می دهند. با این حال، اگر این چند مورد ادامه پیدا کردند، درپی مشورت با کارشناسا ن و افرادکار آزموده، همچون آموزگار، کارشناس آموزش ابتدایی، پزشک، پرستار یا مددکار اجتماعی باشید.